Zauważmy, że
n ^ 1 i=o zaś
Tn(x) = ±cjei*i. j=o
Można więc powiedzieć że analiza i synteza fourierowska sprowadzają się do obliczania kombinacji liniowych funkcji wykładniczych.
Na przykład, wyliczanie Co, Ci, • • •, Cn przy użyciu powyższych wzorów wymaga liczby działań rzędu (n + l)2 (mnożenie przez etXj uważamy za jedno działanie). Istnieje jednak algorytm bardziej oszczędny: FFT (Fast Fourier Transform - Szybkie Przekształcenie Fouriera).
Algorytm FFT przedstawimy w szczególnym przypadku, gdy liczba węzłów interpolacji spełnia równość N = n+1 = 2r, dla pewnego całkowitego r. Zajmiemy się przypadkiem analizy fourierowskiej, czyli wyliczeniem wartości współczynnika fourierowskiego, to jest wyrażenia
j=0
gdzie N = n + 1 = 2r dla pewnego całkowitego r, i dla ustalonego q spośród ę = 0,1,2, • • •, A — 1. Przypadek syntezy fourierowskiej nie różni się od analizy w sposób istotny.
Pomysł polega na tym, żeby nie wykonywać zbędnych obliczeń: w tym wypadku żeby nie wykonywać mnożeń przez 1.
Przeanalizujemy dokładnie wzór dla współczynnika cq. Zapiszemy najpierw q i j w systemie binarnym:
k= 1
19