Władze Wojskowej Akademii Technicznej\
wana w literaturze światowej oraz ma znaczenie praktyczne, jak np.: opracowanie i wytworzenie ciekłokrystalicznych mieszanin o właściwościach antyferroelektrycznych i 45' kącie nachylenia molekuł w warstwach - mieszanina ta została wdrożona przez prof. S. Lagerwalla w Góteborgu; opracowanie metody wytwarzania nowych kompozytów ciekłokrystalicznych służących do detekcji temperatury - wdrożono w WAT - wyrób otrzymał 3 medale na wystawach zagranicznych. Jest znakomitym pedagogiem wykładającym przedmioty na kierunku chemia, niezwykle szanowanym przez studentów za przystępność, doświadczenie i umiejętność przekazywania wiedzy.
Jest zapalonym wędkarzem i najczęściej można go spotkać łowiącego „nadzwyczajne okazy” w Warcie i jeziorze Jeziorsko w okolicach Uniejowa.
Urodził się w miejscowości Spycimierz na zakończył obroną pracy doktorskiej w 1887 r. ;j. Dzieciństwo i młodość związał Kolejnym sukcesem oficerskim i naukowym było z Uniejowem, do które- awansowanie do stopnia pułkownika i uzyskanie go wraca w czasie wol- stopnia doktora habilitowanego w 1995 r. Tytuł nym (otrzymał tytuł profesora uzyskał 18 lutego 2002 r. honorowego obywate- Jest wybitnym specjalistą w dyscyplinie na-
la tego miasta). ukowej chemia, a do Jego największych osią-
Karierę wojskową gnięć należą: odkrycie nowych ortogonalnych rozpoczął w Oficer- faz smektycznych E’ i E”, oznaczanie rodzaju faz skiej Szkole Wojsk Che- oraz sytuacji fazowej w dużej liczbie związków micznych w Krakowie, ciekłokrystalicznych, a szczególnie w związkach Uzyskując bardzo dobre chiralnych mających skośne fazy smektyczne. wyniki w nauce, już po Ma współudział w odkryciu oraz interpreta-Wojskowej Akademii cji nowych zjawisk, takich jak: indukcji fazy ukończył w 1982 r., uzyskując smektycznej Ad w mieszaninach związków ne-yniera chemii. Skierowany do matycznych oraz indukcji fazy antyierroelek-Pułku Chemicznym, zaj- trycznej C ’ w mieszaninach utworzonych ze związków ferroelektrycznych. Większość Jego osiągnięć naukowych jest szeroko znana i cyto
młody oficer przeszedł „szkołę życia" w jedno-
stce operacyjnej. Jego zdolności naukowo-dydaktyczne i organizacyjne zostały zauważone już podczas studiów w WAT i dlatego został przeniesiony do służby w Wojskowej Akademii Technicznej, którą pełni do dziś.
w 2004 r. obronił pracę doktorską, specjalizując się w oznaczaniu składników mieszanin gazowych za pomocą analizatorów typu NDIR. Uczestnicząc w pracach naukowych
nikami wykrywania skażeń powietrza. Jest prowadzącym zajęcia dydaktyczne na kierun-wojskowych, jak i cywilnych. Posiada zdolności i umiejętności zarówno do pracy naukowo-dydaktycznej, jak i do pracy wychowawczej z młodzieżą. Doskonale przygotowany
skowych i cywilnych.
Żonaty, ma syna w wieku przedszkolnym. Oprócz zainteresowań wynikających z pracy za-
towej. Można go też spotkać zdobywającego szczyty w Polskich Tatrach i nie tylko. Uprawia również turystykę rowerową, najczęściej na drodze prowadzącej do pracy.
Prodziekan ds. naukowych - prof. dr hab. inż. Stanisław J. KŁOSOWICZ
Prodziekan ds. studenckich - dr inż. Aleksander KIEŻUN
i obronności kraju. Prowadzi zajęcia dydaktyczne z fizyki dla studentów pierwszych lat studiów
Urodził się 30.07.1955 w Warszawie. Przez całe swoje dzieciństwo i młodość wychowywał się, mieszkał i uczył się aż do zdobycia świadectwa maturalnego w Mińsku Mazowieckim. W1979 r. ukończył z wynikiem bardzo dobrym Wydział Chemii i Fizyki Technicznej WAT, uzyskując tytuł magistra inżyniera chemii i stopień podporucznika WP. Będąc oficerem w Wojskowej Akademii Technicznej,
zyki Technicznej W będąc oficerem Wojska Polskiego, mającym doświadczenie na stano-__ . wiskach technicznych
Dzieciństwo i młodość spędził na Warmii i Ma-żurach, na które ciągle m wraca. Niezwykłe zdolności organizacyjne oraz zdolności do przedmiotów ścisłych pozwoliły Mu ukończyć studia w wynikiem bardzo dobrym.
zdobywał kolejne doświadczenia wojskowe, biorąc udział w ćwiczeniach jednostek wojskowych, do których otrzymał przydział mobilizacyjny. Uzyskiwał kolejne stopnie wojskowe, aż do stopnia pułkownika włącznie, ale także rozwijał się naukowo. W1982 r. uzyskał tytuł doktora nauk technicznych, zajmując się badaniami wpływu domieszkowania warstw cholesterolowych ciekłych kryształów na ich własności optyczne. Doktorem habilitowanym został w 1999 r., a tytuł profesora odebrał z rąk prezydenta RP w 2006 r.
Jest wybitnym specjalistą w dziedzinie inżynierii materiałowej ciekłych kryształów. Doskonałym, doświadczonym nauczycielem akade
Bezpośrednio po ukończeniu studiów został skierowany do pracy i służby w WAT.
Awansując na kolejne stopnie wojskowe, aż do pułkownika włącznie, rozwijał się także naukowo, specjalizując się w zakresie optoelektroniki światłowodowej i zdobywając w tej dziedzinie tytuł naukowy doktora. Przełożeni, dostrzegając zdol-
wykonywanych zadań, wyznaczali dr. Kieżuna do pełnienia różnych funkcji - do zastępcy dyrektora Instytutu Fizyki Technicznej włącznie. Jego zasługi w dziedzinie organizacji kształcenia, dydaktyki i nauki w dużym stopniu przyczyniły się do rozwoju nauki i nowoczesnej dydaktyki w polskich siłach zbrojnych, a także do rozwoju gospodarki mickim, który lubi pracę i kontakty z młodymi ludźmi. Studenci twierdzą, że Profesor nawet najtrudniejsze zagadnienia z fizyki potrafi przedstawić w sposób bardzo zrozumiały i przystępny, a zaliczenie czy zdanie egzaminu z tego przedmiotu wydaje się wtedy o wiele łatwiejsze. Zajęcia dydaktyczne prowadzi na wszystkich rodzajach i formach studiów, pełni też funkcję kierownika studiów doktoranckich na Wydziale.
Żonaty, ma dwóch dorosłych synów. Razem z nimi i małżonką, najczęściej w czasie wakacji, wędruje po Beskidzie Niskim, Sądeckim i Tatrach. Lubi też wyprawy rowerowe w okolice Puszczy Kampinoskiej.
oraz zajęcia specjalistyczne zoptoelektroniki światłowodowej ze studentami wyższych lat studiów. Jako doświadczony nauczyciel akademicki, jest niezwykle ceniony przez studentów za wiedzę, bezpośredni kontakt i dyspozycyjność.
W czasie wolnym relaksuje się nad jeziorami Mazurskimi i nie tylko, łowiąc „niespotykane" okazy ryb (preferuje płocie, liny, szczupaki w czym z nieśmiałością rywalizu-