W sieciach o bezpośrednio uziemionym punkcie gwiazdowym transformatorów zasilających (sieci na napięcie 110kV i wyższe) stosowane są układy o punkcie gwiazdowym uziemionym (rys. 4.2). Przekładniki powinny być dobrane na napięcie fazowe sieci. W przypadkach jednofazowych zwarć doziemnych w sieci możliwy jest jedynie nieznaczny wzrost napięcia faz zdrowych względem ziemi [2].
Układ „V” przedstawiony na rys. 4.3 tworzy się z dwóch przekładników jednofazowych. Umożliwia on odwzorowanie trójkąta napięć międzyprzewodowych. Układ może być realizowany w sieci o nieuziemionym punkcie transformatora zasilającego. Napięcia znamionowe przekładników powinny być dostosowane do napięcia międzyprzewodowego sieci.
W sieci o izolowanym punkcie neutralnym można stosować układ przedstawiony na rys. 4.4. Praca normalna przekładników odbywa się na napięciu fazowym. W przypadkach jednofazowych zwarć z ziemią dwa przekładniki mogą pozostawać pod napięciem międzyprzewodowym. Przekładniki jednofazowe trójuzwojeniowe pracują zwykle z uziemionym punktem gwiazdowym strony pierwotnej. Strona wtórna pozwala na odtworzenie gwiazdy i trójkąta napięć oraz pomiar napięcia przy niesymetrii sieci trójfazowej względem ziemi, głownie przy zwarciach z ziemią.
Rys. 4.4. Układ trzech przekładników
Rys. 4.2. Układ gwiazdowy Rys. 4.3. Układ „V” wg [35] wg [35]
Podstawowe parametry przekładników napięciowych są następujące:
klasa dokładności przekładników napięciowych do zastosowań pomiarowych i zabezpieczeniowych:
dla przekładników napięciowych pomiarowych określone są następujące klasy dokładności: 0,1; 0,2; 0,5; 1; 3 (liczby te określają maksymalny błąd w napięciu dla warunków znamionowych),
błędy napięciowe i kątowe przy znamionowej częstotliwości nie powinny przekraczać wartości podanych w tabl. 2.3, przy 5 % napięcia znamionowego i napięciu znamionowym mnożonym przez znamionowy współczynnik napięcia (1,2;