Projekt 14 lipca 2009
Niemcy |
koniec 2008 | |||||
Dania |
koniec 2009 | |||||
Estonia |
lipiec 2010 | |||||
Irlandia |
2012 | |||||
Finlandia |
sierpień 2008 | |||||
Francja |
listopad 2011 | |||||
Grecja |
możliwy 2012 | |||||
Hiszpania |
kwiecień 2010 | |||||
Węgry |
koniec 2011 | |||||
Włochy |
grudzień 2012 | |||||
Litwa |
październik 2012 | |||||
Luksemburg |
sierpień 2006 | |||||
Łotwa |
grudzień 2011 | |||||
Malta |
grudzień 2010 | |||||
Holandia |
grudzień 2006 | |||||
Portugalia |
kwiecień 2012 | |||||
Rumunia |
grudzień 2012 | |||||
Szwecja |
grudzień 2007 | |||||
Słowenia |
koniec 2010 | |||||
Słowacja |
koniec 2012 | |||||
W. Brytania |
2012 |
Ujmując całościowo, polski rynek programów telewizyjnych można uznać za ustabilizowany i rozwinięty. Widzowie mają dostęp do bogatej oferty o zróżnicowanym charakterze programów zarówno uniwersalnych jak i wyspecjalizowanych ze względu na tematykę, formę lub odbiorcę. Ocena ta jest prawdziwa gdy się uwzględni wszystkie sposoby dotarcia programów telewizyjnych do widza. Jeśli skupimy się tylko na rozpowszechnianiu naziemnym wielkość oferty programowej i jej zróżnicowanie nie jest zadowalająca. Tylko 3 programy (w tym 2 nadawcy publicznego) mają zasięg zbliżony do ogólnopolskiego. Pozostałe komercyjne programy naziemne mają zasięg ponadregionalny (3) zaś rynek nadawców lokalnych i regionalnych tworzy 8 programów komercyjnych oraz 16 programów telewizji publicznej. Ograniczenia techniczne związane z dotarciem programów naziemnych do odbiorcy zostaną usunięte wyniku konwersji cyfrowej.
9