#include <iostream>
using nćimespace std;
int main () { int n; cin»n; bool e [n]; int p [n] ;
for (int i=0;i<n;i++) { e [i]=false; p [i]=i; > int i=n-l; while (i>=0) { if (i==n-l) {
for (int k=0;k<n;k++)
cout«setw (loglO (n)+2)«l+p [k] ; cout«endl; } int j;
for (j=p [i]+l;j<n && !e [j];j++); if (j==n) {
e [p [i] ] =true; i—;
continue; } e [p [i] ] =true; e [j]=false; p [i>j;
for (j=0,i++;i<n;i++) { for (; !e [j] ;j++) ; e [j]=false;
p >
i=n-l; »
2.4.1 Pointer - przykład
Poniższy przykład ilustruje wykorzystanie wskaźników do pojedynczych zmiennych.
#include <iostream>
using namespace std;
int main () { int a=2,b=7; cout«a«" "«b«endl; int *p=&a;
cout«p«" "«*p«endl;
*p+=b;
cout«p«" "«*p«endl;
19