9650942500

nia 1976 r. została też wyróżniona przez Wydział IV Nauk Technicznych Polskiej Akademii Nauk nagrodą im. Maksymiliana Tytusa Hubera.

W tym samym roku ppłk doc. dr hab. inż. Czesław Rymarz został wyznaczony na stanowisko prodziekana ds. naukowych Wydziału Chemii i Fizyki Technicznej WAT. Od 1976 r. kierował jednocześnie Zakładem Meteorologii (do końca września 1983 r.). Dwa lata po rozpoczęciu badań w zakresie meteorologii publikował swoje pierwsze analizy dotyczące własności widmowych modeli atmosfery oraz widmowych struktur równań ruchu atmosfery zgodnych z reprezentacją ich grupy symetrii z uwzględnieniem ruchu obrotowego Ziemi. Biorąc pod uwagę ograniczony dostęp studentów do literatury z obszaru metod obliczeniowych w dynamice atmosfery, w 1978 r. wydał skrypt Metody numeryczne w meteorologii.

Tytuł profesora nauk technicznych otrzymał w 1982 r.

W kolejnych latach zajmował się teorią ciekłych kryształów, przestrzeni włóknistych, geometrii różniczkowej, nielokalnych oddziaływań ciał ograniczonych z otoczeniem (tzw. zagadnieniem warstwy granicznej). Prowadził badania teoretyczne i eksperymentalne nad rozprzestrzenianiem się dymów w spokojnej atmosferze oraz mieszanin aerozolowych w atmosferze burzliwej.

Od 1 października 1983 r. do końca 1990 r. był zastępcą komendanta Wydziału Inżynierii Lądowej i Geodezji ds. naukowo--szkoleniowych. W 1986 r. opublikował pracę „Fale w ośrodkach sprężystych i nie-sprężystych”, która stanowiła jedną z części monografii Drgania i fale pod redakcją S. Kaliskiego.

Pamięci swoich nauczycieli: prof. S. Kaliskiego i prof. W. Nowackiego poświęcił

Czesław Rymarz

monografię Mechanika ośrodków ciągłych wydaną w 1993 r. przez Wydawnictwo Naukowe PWN. Do dziś jest ona traktowana jako podstawowy podręcznik adresowany do studentów, doktorantów oraz pracowników naukowych.

W pierwszej połowie lat 90. ub.w. poświęcił się zagadnieniom fizyki atmosfery i meteorologii satelitarnej. Główny obszar Jego zainteresowań to badanie niestabilności barotropowej i baroklinowej przepływów strefowych oraz teoria chaosu i samoorganizacji w układach żyjących (atmosfera). Celem, do którego dążył profesor Rymarz, było wyjaśnienie

wych procesów atmosferycznych na podstawie własności wielowymiarowych układów dynamicznych rekonstruowanych z szeregów pomiarowych standardowych wielkości meteorologicznych. Ideę samoorganizacji i chaosu deterministycznego wykorzystywał do wyznaczania obszarów generacji i zaniku podstawowych układów dynamicznych. Sięgał do teorii Ilyi Prigogina.

Z zespołem, którym kierował, opracował nieklasyczne wskaźniki frontogenezy i frontolizy oraz cyklogenezy i cyklolizy. Wykazał, że zjawisko samoorganizacji jest warunkiem wystarczającym istnienia głównych frontów atmosferycznych. Na procesy atmosferyczne patrzył oczyma fizyka, jak na osobliwe struktury energetyczne. Efektem tych rozważań jest wydana pod Jego redakcją przez Wydawnictwo Naukowe PWN kolejna monografia Satelitarne obrazy procesów atmosferycznych kształtujących pogodę (1999 r.).

Pod koniec lat 90. w analizach procesów zachodzących wokół nas prezentował podejście filozofa. Zastanawiał się, „Czy świat realny jest poznawalny?” Zajmował się triadami życia: narodziny - rozwój - zanik, generowanymi przez nieliniowe układy dynamiczne z bifurkacjami. Wynikiem tych rozważań jest teza: „...nie jesteśmy i rozstrzygnąć, czy świat istnieje według niezmiennych praw, czy dryfujemy w nieznaną przyszłość".

Profesor Czesław Rymarz wypromował 13 doktorów nauk technicznych, w tym pierwszych doktorów na kierunku meteorologia (Remigiusz Brojewski, Ireneusz Winnicki, Jan Fortuna, Tomasz Nowak, Janusz Jasiński). Trzech z nich uzyskało kolejny stopień i tytuł naukowy oraz osiągało znaczne sukcesy zawodowe (dr hab. inż. Remigiusz Brojewski, dr hab. inż. Włodzimierz Idczak - budownictwo, mechanika konstrukcji, kierownik katedry; prof. Ireneusz Winnicki - nauki techniczne, dziekan, zastępca komendanta WAT - prorektor).

Recenzent licznych prac doktorskich, habilitacyjnych i postępowań w sprawie nadania tytułu profesora. Autor lub współautor ok. 150 publikacji naukowych. Organizator konferencji międzynarodowych i krajowych z metod numerycznych w mechanice i meteorologii. Członek wielu gremiów naukowych i naukowo-technicznych: Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej, Centrum Badań Kosmicznych, Komitet Mechaniki PAN, Instytut Matematyki PAN, Centre International de Sciences Mecaniąues (Udine), Polskie Towarzystwo Zastosowań Elektromagnetyzmu, przez dwie kadencje redaktor „Journal ofTechnical Physics”.

26 listopada 2010 r„ w 80. rocznicę urodzin Profesora, były kwiaty, kawa, krótkie wspomnienia i oczywiście życzenia z listem i upominkiem od JM Rektora-Komendan-ta WAT gen. bryg. prof. dr. hab. inż. Zygmunta Mierczyka.

Profesor Czesław Rymarz do końca życia cieszył się bardzo dobrą pamięcią. Wspominał swoich przyjaciół, kolegów i współpracowników: Jerzego Kapelewskiego, Lecha Solarza, Edwarda Włodarczyka, Józefa Żmiję. Pamiętał też swoich najzdolniejszych studentów: Zygmunta Mierczyka i Radosława Trębińskiego.

Zmarł 8 kwietnia 2011 r. Odszedł Wielki Uczony i Szlachetny Człowiek.

obrazy

p_roces^_w

atmosferycznych

kształtujących

pogodę