Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach, Katedra Rachunkowości
Nieruchomości inwestycyjne stanowią specyficzną grupę aktywów, gdyż skupiają w sobie prawie wszystkie problemy związane z wyceną, przed którymi staje współczesna rachunkowość. Są one obiektami nabywanymi dla korzystnego ulokowania wolnych środków pieniężnych, dlatego użytkownicy sprawozdania finansowego są szczególnie zainteresowani oceną trafności takich decyzji. Wskazuje to na celowość wyceny analizowanej kategorii w wartościach możliwie bliskich cenom rynkowym. Z drugiej strony wiarygodność i sprawdzalność informacji kreowanych przez rachunkowość przemawiają za pomiarem wartości na poziomie kosztu historycznego.
Podstawowym celem opracowania jest przedstawienie istoty wartości nieruchomości inwestycyjnych. W związku z silnym wpływem prawa rachunkowości państw członkowskich UE na politykę gospodarczą i politykę rachunkowości polskich przedsiębiorstw należy zwrócić uwagę na regulacje prawa międzynarodowego w obszarze nieruchomości inwestycyjnych.
„Wycena definiowana jest jako proces określania wartości”1. Pojęcie „wartości” obecne jest we wszystkich segmentach branży związanej z nieruchomościami. Dlatego też rozważania nad wartością nieruchomości mają tak duże znaczenie.
Termin „wartość” ma wiele znaczeń, dlatego często jest używany w nieprecyzyjnym znaczeniu. „Wartość” jest przedmiotem rozważań wielu dziedzin. Między innymi są to psychologia, etyka, prawo, socjologia, ekonomia. Kategoria ta w poszczególnych dziedzinach odznacza się cechami wspólnymi, jak i różnicującymi. Źródłem różnic jest eksponowanie innych cech wartości. Przykładowo cechy ilościowe eksponowane są na gruncie ekonomii, natomiast cechy
The Appraisal of Real Estate. Appraisal Institute. Chicago 2000. Wydanie polskie: Wycena nieruchomości. Polska Federacja Stowarzyszeń Rzeczoznawców Majątkowych. Warszawa 2005. s. 31.