Studia i Materiały. Miscellanea Oeconomicae
Rok 19, Nr 2/2015 Wydział Zarządzania i Administracji Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach
Zarządzanie i logistyka
Rafał Bielawski
Wprowadzenie
Współczesne koncepcje odnoszące się do problematyki zarządzania instytucjami publicznymi traktują materię sektora publicznego w sposób bardzo szeroki. Gmina, która jest jego najbardziej transparentnym elementem to nie tylko wspólnota mieszkańców mieszkającym na danym terytorium geograficznym ale przede wszystkim skomplikowana organizacja. Każda organizacja jest systemem czyli zbiorem powiązanych ze sobą elementów1 2.
Skoro gmina jako instytucja sektora publicznego jest organizacją a organizacją jest także klasyczne przedsiębiorstwo to znaczy, że w celu usprawnienia jej funkcjonowania można zastosować metody zarządzania, które wykorzystywane są w przedsiębiorstwach.
Takie właśnie założenie przyświeca współczesnym trendom w zarządzaniu sektorem publicznym. Stało się obecnie wręcz swoistą modą implementowanie w instytucjach typu „urzędy państwowe” wdrażanie przeróżnego typu „egzotycznych” koncepcji zarządzania, które w wielu wypadkach w swojej zasadniczej formie w sposób optymalny mogą funkcjonować jedynie na gruncie przedsiębiorstw.
Ma to w wielu przypadkach dość surrealistyczny wydźwięk, kiedy w instytucjach publicznych o jasno zdefiniowanym ustawowo profilu działania typu Policja
181
Dr Rafał Bielawski, adiunkt, Uniwersytet Jana Kochanowskiego w Kielcach.
System według L. von Bertalanffy'go to „obiekt fizyczny lub abstrakcyjny, w którym można wyodrębnić zespół lub zespoły elementów wzajemnie powiązanych w układy, realizujących jako całość funkcję nadrzędną lub zbiór takich funkcji (funkcjonalność)”. Definicja systemu została sformułowana na podstawie dzieła L. von Bertalanffy'go Ogólna teoria systemów. Podstawy, rozwój, zastosowania, PWN, Warszawa 1984.