W celu urozmaicenia przebiegu lekcji nauczyciel może spróbować zamienić klasę w studio telewizyjne i zorganizować debatę „za i przeciw”. Metoda ta polega na podziale klasy na dwie grupy dyskusyjne, najlepiej 4-5 osobowe.
Nauczyciel podczas debaty pilnuje czasu wystąpienia uczestników, czuwa nad kulturą reagowania na argumenty strony przeciwnej, udziela głosu.
Każda grupa powinna wyłonić spośród siebie lidera przedstawiającego jej stanowisko. Jeżeli liczebność klasy na to pozwala uczniowie nie wchodzący w skład grup dyskusyjnych stanowią tzw. publiczność, która opowiada się po stronie dyskutantów. W przypadku uczniów mających trudności z werbalizacją myśli, publicznym wystąpieniem nauczyciel powinien zaproponować uczniom zgromadzenie argumentów i zapisanie ich w tabeli, w dwóch kolumnach: -Argumenty ZA, - Argumenty PRZECIW
Uczniów nieśmiałych należy w sposób subtelny zachęcać do dyskusji w grupie wśród osób sobie znanych. Dyskusja w takiej formie doskonale niweluje zahamowania związane z publicznym wystąpieniem a zarazem uczy kulturalnej wymiany poglądów i rzeczowej argumentacji.
Metoda za i przeciw uczy kulturalnej, publicznej obrony własnych racji, poszanowania poglądów i opinii innych osób, uczy iż wybór wiąże się z jego konsekwencjami.