GDAŃSKIE STUDIA PRAWNICZE, TOM XXXI, 2014
Janina Ciechanowicz-McLean
Uniwersytet Gdański
Wstęp
Wolność gospodarcza widziana jako konstrukcja prawna jest zasadą prawa. Wynika z niej domniemanie swobody podejmowania i prowadzenia działalności gospodarczej od ingerencji państwa w obszar gospodarki1.
Zgodnie z brzmieniem art. 22 Konstytucji RP z 1997 r.2 ograniczenie wolności działalności gospodarczej w Polsce jest dopuszczalne tylko w drodze ustawy i tylko ze względu na ważny interes publiczny. Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 10 kwietnia 2001 r. wskazał na materialny charakter okoliczności co do możliwości ograniczenia wolności działalności gospodarczej z uwagi na ważny interes publiczny i formalny wymiar możliwości dokonania tego ograniczenia jedynie w drodze ustawy3.
Konstytucyjna zasada wolności gospodarczej należy do podstawowych zasad polskiego porządku prawnego, w tym publicznego prawa gospodarczego. Jej zakres i znaczenie dla funkcjonowania przedsiębiorców w systemie społecznej gospodarki rynkowej, też określonym przez konstytucję, jest zasadnicze. W doktrynie prawa, zwłaszcza gospodarczego i administracyjnego, jest to powszechnie uznany fundament gospodarki. Jednakże w systemie prawa pojawiają się regulacje ustawowe, które zakres wolności gospodarczej poddają różnorodnym ograniczeniom. Prowadzone na ten temat w literaturze przedmiotu rozważania wskazują na różnorodne prawne ograniczenia tej konstytucyjnej zasady w tym, i tu wszyscy są zgodni, ze względu na ochronę środowiska. Z takimi „ekologicznymi"
E.K. Czech, M. Marcinkiewicz, Ograniczanie wolności działalności gospodarczej na obszarach Natura 2000, [w:] Problemy wdrażania systemu Natura 2000 zo Polsce, red: A. Kaźmierska-Patrzyczna, M.A. Król, Szczedn-Łódź-Poznań 2013, s. 497 i n.
Konstytucja RP z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz.U. Nr 78, poz. 483 ze zm.).
Za: C. Kosikowski, Wolność działalności gospodarczej i jej ograniczenia to praktyce. Stosozoania Konstytucji, Warszawa 2005, s. 44.