Bilans płatniczy
mającego i napraw. W ramach transakcji uszlachetniania lub napraw towary zostają wyłącznie czasowo powierzone w celu ich przekształcenia bądź przywrócenia stanu pierwotnego. W świetle metodyki bilansu płatniczego nie zachodzi transakcja wymiany towarów między rezydentem a nierezydentem, a zatem transakcja ta nie jest klasyfikowana w obrotach towarowych.
Sposób zbierania danych
Podstawowym źródłem informacji służących do zestawiania obrotów towarowych w polskim bilansie płatniczym są dane handlu zagranicznego (na bazie zgłoszeń INTRASTAT i dokumentów celnych SAD), które publikuje Główny Urząd Statystyczny.
Obowiązujące międzynarodowe wymagania (standardy) metodyki w zakresie zestawiania obrotów towarowych z zagranicą na potrzeby bilansu płatniczego oraz rachunków narodowych są niemal jednakowe. Z tego względu NBP i GUS uzgodniły zasady zastąpienia danych dotyczących obrotów handlu zagranicznego GUS danymi z bilansu płatniczego. Aby uzyskać odpowiednie dane, dokonywane są następujące korekty:
• zmniejszenie wartości handlu zagranicznego po stronie importu o wielkość kosztów transportu, zawartych w fakturach wystawionych na bazie CIF,
• zmniejszenie wartości handlu zagranicznego o wartość transakcji dotyczących uszlachetniania lub napraw,
• reklasyfikacja merchantingu,
• doszacowanie obrotów towarowych.
Zmniejszenie wartości handlu zagranicznego o wartość transakcji dotyczących uszlachetniania lub napraw polega na usunięciu z obrotów towarowych całej wartości towarów będących przedmiotem wymiany z zagranicą, a podlegających procesowi uszlachetniania lub napraw. Towary te są identyfikowane na podstawie rodzaju transakcji.
Przychody z merchantingu podlegają bezpośredniej reklasyfikacji jako eksport towarów, a rozchody reklasyfikuje się jako eksport towarów z ujemnym znakiem.
Doszacowanie wartości obrotów towarowych z zagranicą, dokonywane na potrzeby bilansu płatniczego oraz rachunków narodowych, dotyczy obrotów, które nie zostały zarejestrowane w deklaracjach INTRASTAT oraz w dokumentach celnych SAD. Są to cztery grupy towarów:
- towary przewożone przez podróżnych (w ruchu turystycznym), zakupione z zamiarem ich odsprzedaży;
- pozostałe towary, przewożone przez granicę bez wypełnionych deklaracji INTRASTAT lub dokumentów celnych SAD; po stronie eksportu są to głównie towary wywożone za granicę w większych ilościach, bez dokumentów INTRASTAT i SAD, takie jak: warzywa, owoce, meble, obuwie, odzież;
Narodowy Bank Polski