1109810581

Punkty główne klotoidy są to punkty styczności z prostą z jednej strony i z łukiem kołowym z drugiej. Wyznaczenie ich w terenie jest wykonywane, podobnie jak dla łuku kołowego, na podstawie znajomości położenia punktu wierzchołkowego oraz kierunków głównych trasy. Odpowiednie wielkości liniowe i kątowe konieczne do ich wyznaczenia określa się na podstawie następujących wzorów /rys. 8.4/:

a L L

’ 2R^{2 _} 2R ^_ 2a² = /-2 T

= L--^ ₊ ...

40a⁴

_ _l;___l^₊

6a²    336a‘⁺'"

; = X - R sin t = Y - R(l - cos r)

= R + H = Y + Rcosr = X + Y tgr = X - Yctgr Y

N = T₀ = Z =

Z' =

sin t Y

cosr

+ X,

(R + H) • (sec — -1) + H

R(sec — -1)

Należy nadmienić, że podane wzory znajdują zastosowanie tylko do zespołu krzywych w którym klotoidy mają taki sam parametr, czyli do klotoid symetrycznych.

Z wzorów ogólnych wynika, że dla określonej dopuszczalnej prędkości na danej trasie v siła odśrodkowa jest tym większa, im mniejszy jest promień R łuku, na który pojazd wjeżdża z odcinka prostego. Z tego względu przy wjeździe na łuk o promieniu mniejszym, potrzebny jest dłuższy odcinek L krzywej przejściowej, aby siła odśrodkowa S wprowadzana była wolniej. Dla każdego promienia R można określić minimalną długość L krzywej przejściowej zależnie od dopuszczalnej prędkości v, i następnie z równania L ■ R = a², znając w nim dwie wartości, określić trzecią, czyli parametr a klotoidy. Uogólniając można stwierdzić, że im większy promień R. tym