Profesor Władysław Nowak, którego specjalnością jest technika cieplna, a zwłaszcza wymiana ciepła, ma znaczący dorobek naukowy, wśród którego należy wymienić autorstwo lub współautorstwo pięciu monografii, sześciu skryptów dydaktycznych, pięciu patentów, trzech zgłoszeń patentowych oraz ponad 450 oryginalnych publikacji naukowych w liczących się krajowych i międzynarodowych czasopismach naukowych i materiałach konferencyjnych.
Profesor ma także liczące się osiągnięcia w zakresie rozwoju kadry naukowej. Wypromował 11 doktorów, z których 4 uzyskało stopień doktora habilitowanego, a 3 jest profesorami tytularnymi. Był recenzentem 17 rozpraw habilitacyjnych i 27 prac doktorskich z kraju i z zagranicy. Sporządził 10 opinii o nadanie tytułu profesora oraz kilkanaście o stanowisko profesora zwyczajnego. Był promotorem ponad 250 prac dyplomowych.
Profesor był również organizatorem i współorganizatorem międzynarodowych i krajowych konferencji, w tym twórcą cyklicznego Międzynarodowego Sympozjum „Heat Transfer and Renewable Sources of Energy”, organizowanego co dwa lata od 1986 r. Ponadto zainicjował współpracę naukową i dydaktyczną z uczelniami zagranicznymi m.in. w Dreźnie, Bremie, Bremerhaven, Koszycach, Leeu-varden, Mińsku, Rydze, Stralsundzie i Sankt Petersburgu.
Za znaczące osiągnięcia w działalności naukowej i organizacyjnej profesor Nowak został wielokrotnie uhonorowany zespołowymi i indywidualnymi nagrodami ministra edukacji narodowej, a także rektora Politechniki Szczecińskiej oraz wyróżniony wieloma odznaczeniami państwowymi, resortowymi i regionalnymi, spośród których należy wymienić m.in.: Złoty Krzyż Zasługi (1975) i Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1979).
Profesor był kierownikiem i wykonawcą kilkudziesięciu znaczących opracowań z zakresu techniki cieplnej, ciepłownictwa, gospodarki energetycznej i geoenergetyki dotyczących gospodarki kraju i regionu, w tym pięciu wieloetapowych prac koordynowanych centralnie. Znaczącą pozycję zajmują tu prace dla przemysłu okrętowego.
W ostatnich latach zainteresowania profesora skoncentrowały się głównie na problematyce wykorzystania odnawialnych i niekonwencjonalnych źródeł energii, a w szczególności na zagadnieniach związanych z pozyskiwaniem i przetwarzaniem energii geotermicznej i geotermalnej. Wyniki tych prac znalazły uznanie w kraju i za granicą. Za wybitne osiągnięcia w tej dziedzinie, w 2005 r. profesor został wyróżniony prestiżową Nagrodą Siemensa.
Ważnym tematem badawczym podjętym przez profesora w ostatnim okresie były prace dotyczące niskotemperaturowych siłowni ORC, a do najważniejszych osiągnięć z tego obszaru można zaliczyć:
- Opracowanie modelu analityczno-numerycznego obliczeń cieplno-przepływowych parowacza przy wrzeniu substancji organicznej w obszarze bliskopodkrytycznym.
- Opracowanie modelu analityczno-numerycznego obliczeń cieplno-przepływowych parowacza z zastosowaniem zawracania strumienia wody zza parowacza przed parowacz. Powyższy model może być stosowany także w przypadku parowacza o cyrkulacji wewnętrznej. Modele te są podstawą wykonania obliczeń wielkości niezbędnych do sporządzenia charakterystyk pracy wymienionych typów parowaczy, wiążących parametry wody zasilającej i substancji organicznej dla różnych charakterystyk pracy.
- Analiza i ocena porównawcza efektywności elektrowni geotermalnej z podkrytyczną siłownią jedno-, dwu- i trójobiegową, z szeregowym zasilaniem parowaczy pracujących w warunkach blisko-podkry tycznych.
- Analiza i ocena porównawcza efektywności pracy elektrowni geotermalnej z podkrytyczną siłownią jedno-, dwu- i trójobiegową, z szeregowym zasilaniem parowaczy, przy użyciu parowaczy z zawracaniem wody lub parowacza o cyrkulacji wewnętrznej.
- Analiza i ocena porównawcza efektywności pracy nadkrytycznej siłowni binarnej obejmującej nadkrytyczny obieg górny oraz pod-krytyczny obieg dolny, sprzężone cieplnie przez wymiennik typu skraplacz-parowacz.
- Analiza i ocena porównawcza efektywności pracy podkrytycz-nej siłowni binarnej obejmującej podkrytyczny obieg górny oraz podkrytyczny obieg dolny.
Nie do przecenienia jest także wkład Profesora w powstanie w Katedrze Techniki Cieplnej pierwszych w Polsce doświadczalnych niskotemperaturowych siłowni ORC.
Profesor Władysław Nowak to niekwestionowany autorytet w swojej dziedzinie, dydaktyk i wychowawca wielu pokoleń studentów i młodych pracowników nauki, człowiek o silnej i nietuzinkowej
Od 1 stycznia 2003 r. profesor Władysław Nowak jest na emeryturze, pracując nadał czynnie w obszarze nauki i dydaktyki i odgrywając ważną rolę w działalności i rozwoju macierzystej jednostki, jaką jest Katedra Techniki Cieplnej.
Z okazji pięknego jubileuszu składamy Panu Profesorowi najlepsze życzenia zdrowia, szczęścia i wszelkiej pomyślności.
Katedry Techniki Cieplnej
Z okazji Dnia Edukacji Narodowej rektor Włodzimierz Kiernożycki wręczył pracownikom ZUT nagrody za osiągnięcia naukowe, dydaktyczne, organizacyjne oraz za całokształt dorobku za 2011 rok. Uroczystość odbyła się 16 października 2012 roku w Sali im. Kępińskiego.
dr hab. inż. Dariusz Frejlichowski prof. dr hab. inż. Ryszard Pałka dr hab. inż. Alicja Sołowczuk prof. dr hab. inż. Mirosława El Fray prof. dr hab. inż. Barbara Grzmil
Nagrody indywidualne II stopnia za osiągnięcia naukowe
dr inż. Monika Lewandowska
dr hab. inż. Beata Michałkiewicz
prof. nadzw. ZUT
dr Bożena Nadolna
prof. dr hab. inż. Antoni Mickiewicz
dr hab. inż. Agnieszka Wróblewska
prof. nadzw. ZUT
prof. dr hab. inż. Zbigniew Czech
prof. dr hab. Ewa Mijowska
prof. dr hab. inż. Eugeniusz Milchert
prof. dr hab. inż. Urszula Narkiewicz
prof. dr hab. Czesław Rudowicz
prof. dr hab. inż. Antoni Morawski
prof. dr hab. inż. Tadeusz Spychaj
prof. dr hab. inż. Walerian Arabczyk
dr Agnieszka Brelik
prof. dr hab. inż. Ryszard Kaleńczuk
dr inż. Magdalena Janus
dr hab. inż. Marek Gryta prof. nadzw. ZUT dr Iwona Bąk
dr inż. Marek Tomaszewski dr Janusz Myszczyszyn dr hab. inż. Irena Łącka dr hab. inż. Elżbieta Tomaszewicz dr hab. Bogumiła Pilarczyk dr hab. inż. Jolanta Baranowska prof. nadzw. ZUT dr Agnieszka Sompolska-Rzechuła dr Maciej Nowak
prof. dr hab. inż. Stefan Berczyński dr hab. inż. Sylwia Mozia prof. nadzw. ZUT dr inż. Mariusz Szymczak dr inż. Anna Błońska-Tabero