9742848670

ŁJ^n	i prof. Heinz Heimeartner
ifcji	University of Zurich
I :Wf	Institute of Organie Chemistiy
	[e-mail]

Przebieg kariery naukowej

1968 — dyplom w zakresie chemii organicznej na Uniwersytecie w Zurychu; 1968-1972 — studia doktoranckie w macierzysty m Instytucie, w zespole profesora H. Schmida;

1972 — stopień naukowy doktora nauk chemicznych;

1980 — złożenie rozprawy habilitacyjnej poświęconej badaniom nad reaktywnością 3-amino-2H-aziryn;

1987 — tytuł profesora chemii organicznej;

1991-1992 — przewodniczący Oddziału Szwajcarskiego Towarzystwa Chemicznego w Zury chu.

Działalność i osiągnięcia naukowe

•    kierownik zespołu badawczego na Uniwersytecie w⁷ Zurychu;

•    członek Komitetu Redakcyjnego czasopisma Helvetica Chimica Acta;

•    autor ponad 300 oryginalnych prac oraz artykułów' przeglądowych obejmujących szeroki wachlarz zagadnień współczesnej chemii organicznej;

•    należ}⁷ do grona najczęściej cytowanych współczesnych chemików pracujących w^r dziedzinie chemii organicznej;

•    odznaczony Medalem Alfreda Wernera przyznawanym przez Szwajcarskie Towarzystwo Chemiczne za swoje wybitne osiągnięcia badawcze;

•    rozwój nowych metod syntezy organicznej - wprowadzenie do użytku nowego odczynnika tiolującego znanego jako „Odczynnik Heimgartnera”;

•    dwukrotnie nagrodzony Nagrodą Naukową J. M. Rektora Uniwersytetu Łódzkiego oraz laureat Nagrody Ministra Edukacji Narodowej (rok 1999);

•    odznaczony w roku 2001 Medalem „Uniwersytet Łódzki w Służbie Społeczeństwa i Nauki” za aktywny rozwój kontaktów⁷ z Uniwersytetem Łódzkim;

•    członek Honorowy⁷ PTChem w⁷ roku 2002;

Zainteresowania badawcze

zastosow⁷ania 3-amino-2H-aziryn jako syntonów⁷ w syntezach peptydów⁷ oraz związków heterocyklicznych, syntezy cyidodepsipeptydów z wykorzystaniem oksazolonów⁷, nowe syntezy 1,3-oksatiolanów⁷ oraz innych heterocykli siarkowych, reakcje powiększenia pierścieni, reakcje elektrocyklizacji.

19