Symulacja komputerowa mechanizmu tworzenia się rys w dźwigarze 99
zespolonych. Obraz uszkodzeń otrzymany w analizach numerycznych odpowiada jakościowo obrazowi rozkładu rys uzyskanych podczas badań eksperymentalnych (rys. 6.12).
i
i
*♦ K>e.
• • «»'• ii
:«>• o\
• •: H 4*»Vl * |
•i Ml| i
O Vl
•? i»*.»
• : oi
.* :vj. .
/
Rys. 6.11. Końcowy obraz zniszczenia materiału (widok góry płyty): degradacja sztywności J{
Po wierzehn j orzeka.. obojzenie na beih<: !0xu r, t/n
Powierzchny przekazuje d -obcweoie rj hel A e I0x£6 cm
i
1-T
>
1^
Rys. 6.12. Obraz zarysowania góry płyty badanych belek
Analiza map uszkodzeń zdefiniowanych parametrem di pozwala ponadto prześledzić proces powstawania i rozwoju rys przy wzrastającym obciążenia modelu. W przypadku rozpatrywanej belki pierwsze uszkodzenia betonu płyty pojawiły się w osi podparcia, przy obciążeniu wywołującym naprężenia w betonie równym wytrzymałości betonu na rozciąganie. W początkowej fazie, przy dalszym zwiększaniu obciążenia, kolejne rysy zaczęły pojawiać się jednocześnie z obu stron podparcia, rozprzestrzeniając się w kierunku środka przęsła. Dalszy wzrost obciążenia powodował zagęszczanie się stref uszkodzenia (rys). Podobne zjawisko obserwowano w czasie badań empirycznych.
6.5.3. Analiza ugięć i wykresów naprężeń normalnych
Dalszą weryfikację modelu numerycznego przeprowadzono opierając się o zestawienie uzyskanych przemieszczeń badanych belek i modelu numerycznego (rys. 6.13), a także rozkładu naprężeń w badanych belkach i modelu numerycznym (rys. 6.14 i 6.15).