Instrukcja do ćwiczeń opracowana w Katedrze Chemii Środowiska Uniwersytetu Łódzkiego.
1. Wstęp teoretyczny
Zagadnienie rozdzielania mieszanin związków chemicznych jest podstawowym problemem nauk chemicznych. W procesie rozdzielania mieszanin wykorzystuje się różne właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne separowanych składników. Do metod tych należą także metody chromatograficzne. Chromatografia jest metodą, w której rozdzielane składniki ulegają podziałowi między dwie fazy, z których jedna jest fazą nieruchomą (stacjonarną), a druga ruchomą (mobilną) układu chromatograficznego. Fazą stacjonarną może być ciało stałe, ciecz na nośniku lub żel, a fazą ruchomą - gaz, ciecz i gaz lub ciecz w stanie nadkrytycznym (fluid). Chromatografia jest metodą separacji oraz analizy (jakościowej i ilościowej) mieszanin. Obecnie chromatografia to najbardziej rozpowszechniona metoda analityczna, która w połączeniu z metodami spektroskopowymi stwarza szerokie możliwości analizy skomplikowanych mieszanin, w szczególności związków organicznych.
Metod chromatograficznych jest wiele i można je klasyfikować według różnych kryteriów. Podstawę klasyfikacji metod chromatograficznych mogą stanowić:
A. Stan skupienia fazy ruchomej
• chromatografia gazowa
• chromatografia cieczowa
• chromatografia fluidalna
B. Stan skupienia fazy stacjonarnej
• gaz - ciecz (GLC)
• ciecz - ciecz (LLC)
• gaz - ciało stałe (GSC)
• ciecz - ciało stałe (LSC)
1