117829129

min, ze śladami nut i starego pisma. Do polskich rzeczy nic ta ciekawego; druk godny uwagi i wzmianki jedynie jako rzadkość bibljografiezna. Książeczka ta pochodzi z bi-bljoteki Antoniego Bocheńskiego, o ezem świadczą zapiski rękopiśmienne na karcie tytułowej i przy końcu książki.

17.    Instructio com / pendiaria / De Acccntu Po-lonico / In gratiam Literariae Juvcntutis Palaemoniae.

b. wyr. m. dr. i r.; 4 knlb. 8-o. Sygnatura A—A 2. Antykwa, przeplatana gotykiem. Bibl. Oss. Nr 121585. Ciekawy to i rzadki szpargał. To jakby repetitoryum XVII w. (gdyż na ten czas należy odnieść powstanie tej ezterokart-kówki), zbierający główne prawidła o akcencie w języku polskim. Tytuł nadpisowy; osobnej karty tytułowej niema; zaraz po tytule następują prawidła, w liczbie 29, przy końcu których czytamy ciekawą notatkę: „Haee obvia attigisse suf-ficiat, rcliąua Magister usus rectus docebit.” Autor krótkich tych zasad akcentu polskiego nie jest znany.

Compendium to i Vade mecum, o tendencyi czysto pedagogicznej, poświęcone i ułożone dla młodzieży litewskiej, jak to widzimy z tytułu wyżej zacytowanego, miało odgrywać rolę podręcznika szkolnego. Na ostatniej stronicy oryginału między dwiema ozdobnemi linjami: Ad M. D. G. / 00 SS. li. Mamv w tern wskazówkę jezuickiego pochodzenia broszury.

Wreszcie lekko nadmieniam nieznane Estreicherowi druki, jak:

18.    Mowa / J- K. Mci na Seymie D. Ili. 8 bris miana.

b. w. r. i m. dr.: I k. folio. Bibl. Oss. Nr 121 623.

19. Mowa / J. W. JMci P. Jana Hrabi a Góra Skarbka / Kasztelana Ino włocławski ego na podziękowanie za Krzesło teyże Kasztelaniey / Miana Die 29. Oc-

tobris 17GG. Anno /.

2 k. nlb. fol. Bibl. Oss. Nr 121 628.