16 Część T: Obiekt — zdarzenie
od ciemności do jasności, a dłuższy, gdy przystosowanie następuje od jasności do ciemności. Częściowa adaptacja wzroku w ciemnościach następuje dopiero po upływie 5—10 minut, a pełna po upływie 30—60 minut
(Gruza, 1995, s. 62).
1. Eksperyment powinien być przeprowadzony w ciemnym pomieszczeniu (okna należy zasłonić roletami, żaluzjami itp.). Na środku (w centralnej części) pomieszczenia powinien znajdować się stolik (biurko).
2. Przed rozpoczęciem badania eksperymentator powinien dokładnie zapoznać się ze wszystkimi uwagami dotyczącymi eksperymentu (patrz przypisy) i dokładnie zapamiętać instrukcję przekazywaną osobie badanej.
3. W badaniu powinna wziąć udział grupa 20 osób, podzielona na dwa równoliczne zespoły1.
4. Osoby biorące udział w eksperymencie są badane osobno. Podczas trwania eksperymentu osoby badane nie powinny się z sobą kontaktować.
5. Osoby badane nie powinny być informowane, że w pomieszczeniu panuje ciemność.
6. Osoba badana nie powinna widzieć wybranych do eksperymentu przedmiotów przed badaniem.
Trzy przedmioty codziennego użytku o różnej wielkości, strukturze i barwach. Szeroka opaska w ciemnym kolorze. Stoper.
Grupa I2: Eksperymentator układa wybrane przedmioty — jeden obok drugiego — na stoliku znajdującym się w ciemnym pomieszczeniu. Osoba
Można także dokonać podziału zespołu, uwzględniając wiek badanych (20.—30. roku życia oraz powyżej 40. roku życia). Wariant taki umożliwi porównanie następującej zależności: czas trwania adaptacji wzroku w ciemności a wiek osoby badanej. Zobacz także wskazówki do interpretacji wyników (s. 19).
2 Uwaga: Eksperymentator musi zadbać o to, aby podczas obserwacji przedmiotów drzwi pomieszczenia były zamknięte w celu ograniczenia dopływu światła do po-