120137618

4 artykuły

Kierownikiem Studium jest prodziekan Wydziału Filologicznego prof. dr Antoni Knot”¹.

Zaoczne Studium Bibliotekoznawstwa Uniwersytetu Wrocławskiego zapoczątkowało tę formę kształcenia w Polsce. Wcześniej — w Łodzi — uruchomiono jedynie magisterskie studia eksternistyczne. Co więcej — jako jedyne w ogóle w resorcie szkolnictwa wyższego — traktowane było jako eksperyment podjęty przez Komisję ds. Bibliotek Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego i kierownictwo resortu².

W dalszym ciągu tego samego, już dzisiaj historycznego komunikatu Przeglądu Bibliotecznego doniesiono również o późniejszym o kilka miesięcy (1.10.1956) powołaniu we Wrocławiu Katedry Bibliotekoznawstwa prowadzącej studia stacjonarne (Dz.Urz.Min.Szk.Wyż. 1956 nr 14 poz. 54). Kierownikiem jej został od 1.12.1956 zastępca profesora dr Karol Głombiowski a adiunktem dr Maria Przywecka-Samecka, dotychczasowy adiunkt Biblioteki Uniwersyteckiej we Wrocławiu.

Ośrodek wrocławski był trzecią w Polsce placówką kształcenia pracowników książki na poziomie wyższym. Wcześniej pięcioletnie autonomiczne studia bibliotekoznawstwa działały na uniwersytetach w Warszawie i Łodzi. W przeciwieństwie do katedry warszawskiej, której program nauczania preferował problemy organizacyjnej funkcjonalne współczesnej biblioteki, we Wrocławiu położono nacisk na historyczną genezę zjawisk i procesów związanych z życiem książki. Dzieje książki i bibliotek zajmowały tu aż 330 godzin, podczas gdy w stolicy zarezerwowano dla tych przedmiotów jedynie 150 godzin. Obecnie Instytut warszawski zmienił jeszcze radykalniej profil w kierunku matematyczno-społecznym, podczas gdy Wrocław realizuje humanistyczno-społeczny³.

Informacja o wrocławskim Studium pojawiła się ponownie na łamach Przeglądu Bibliotecznego w 1962 r., kiedy to doniesiono o uroczystym wręczeniu dn. 24 marca 1962 r. w siedzibie Studium Bibliotekoznawstwa dla Pracujących 11 osobom pierwszych dyplomów magisterskich⁴. Duże znaczenie, jakie nadawano ówcześnie tej promocji, świadczy o nadziejach całego środowiska bibliotekarskiego, wiązanych z otwarciem nowych możliwości kształcenia bibliotekoznawczego.

W 1966 r. w obrębie Katedry wyłoniono dwa Zakłady: Historii Książ-

*    Studia Bibliotekoznawstwa na Uniwersytecie Wrocławskim (Komunikat). „Prz. fifbl.” 1958 R. 24 z. 4 8. 366.

*    S. J. Gruczyńskl: Katedra Bibliotekoznawstwa Uniwersytetu Wrocławskiego (1956-1967). „Rocz. Bibl.” 1967 R. 11 z. 3/4 8. 467-482. Zob. też: A. Mendykowa: Studium Bibliotekoznawstwa dla Pracujących w Uniwersytecie Wrocławskim (1956-1967). Tamie b. 483-521. — K. Remerowa: Studia bibliotekoznaiocze na uniwersytetach polskich. „Prz. Btbl." 1958 R. 26 z. 2/3 8. 125-128. — M. Rotterowa: Organizacja i dydaktyka na Studium Bibliotekoznawstwa we Wrocławiu. W: Uniwersyteckie studia dla pracujących. Wrocław 1963 s. 67-80. Por. tei: 3.. J. Gulczyński: Instytut Bibliotekoznawstwa Uniwersytetu Wrocławskiego — 25 lat historii, kierunki rozwoju. Referat wygłoszony na jubileuszowej konferencji naukowej we Wrocławiu.

*    H. Więckowska: Uniwersyteckie kształcenie bibliotekarzy w krajach Europy wschodnie). „Prz. Błbl." 1960 R. 28 z. 2 s. 134-137. — Nowe programy studiów bibliotekoznawstwa i informacji naukowe) na tle Światowych tendencji programowych. ,JZag. inf. Nauk.* 1976 nT l s. 135-149. — J. Fercz: Bericht iiber den gegenwłirtigen Stand des Lehrstuhls filr Bi-bliothekswissenschaft an der Universitdt Wroclato (Stand: Studtenjahr 1960/61). W: Intema-tionalbulletin der Teilnehmer der Konfcrenz der Blbllothekarischen Hochschulausblldung, B.m. 1963 8. 34-42.

« Wrocławskie Studium Bibliotekoznawstwa (Komunikat). „Prz. Bftbl.” 1982 K. 30 z. 2 s. 158-159.