( 75 )
Hoe onvolmaekt deze twee verhandelingen ook schy-nen mogten, zyn zy altyd zeer belangryk onder dii opzigt dat zy ons den weg aentoonen die men in Belgie voigen moet om de linguistiek in betrekking tot onze tael doen vooruit te gaen. Het zy my toegelaten, Myne Heeren, hier een blik te werpen op den staet dier we-tenschaphier te lande. In de vorige eeuwen werd de ken-nisder nieuwe talen ais van weinigbelangaenschouwd althans door de gelrerden die by middel van het alom-gekende latyn, altyd genoeg in staet waren om met vreemden betrekkingen aen te knoopen; hieruit volgde dat de studie dier lalen ver\vaerloosd werd en daerdoor aen de wetenschap een groot middel tot voortgang, vergelyking namelyk, ontzegd. Be oude talen van den ^emaenschen tak waren nog minder bekend. Hoe wel ;en Belg, Morillon, de eerstc eene brok uit het Codęx drgcnłeus bekend gemaekt hebbe, hoewel Vulcanius, Jpsius, Busbequius ter loops van die oude talen gespro-len hebben en het nut dal er voor de grondige kennis ler onze uit te trekken was, reeds ontwaerden , lad men echter in de ware taelstudie nog weinige orderingen gemaekt. Want al de droomeryen van Go-opius, Schrieekius en anderen strekten sleehts om leże tael,niet door hare innerlyke waerde, maer alleen m hare oudheid boven al le anderen te verheften, en let anders onwaerdeerbaer Dictionarium van Kiliaen eeft ais etymologicon toch zoo groote verdienste niet. a den weg door Goropius gebaend, bleef men voort