m-pliku o nazwie finish.m. Jeśli ten plik zostanie odszukany to wykonywana jest jego treść. W owym pliku można nakazać odwołanie operacji zamknięcia podaną opcją cancel. Doskonałym przykładem może być poniższy kod który umieszczony w pliku finish.m w momencie zamykania programu zada pytanie czy z istotnie chce zamknąć program Matlab:
button = questdlg('Zakończyć działanie programu?’, 'Pytanie’,’Tak',’Nie1,’Nie’); switch button case 'Tak',
disp('Zamykanie programu’);
case 'Nie', quit cancel;
end
W powyższym skrypcie występuje jedno bardzo istotne polecenie: save. Za jego pomocą można zapisać całą przestrzeń roboczą do pliku. Polecenie to przyjmuje cały szereg parametrów np.: save roboczy.mat zapisze workspace do pliku roboczy o rozszerzeniu mat. Za wczytanie zapisanych danych jest odpowiedzialne polecenie load.
Podczas pracy z Matlabem nader często przydaje się historia wszystkich poleceń jakie są wydawane z poziomu konsoli. Sam Matlab w oknie History przechowuje historie wydanych poleceń. Można też nakazać programowy umieszczanie wszystkich danych wyświetlanych na konsoli (nie tylko historię wydanych poleceń ale także ich wyników) poleceniem diary. Polecenie to przyjmuje za argument nazwę pliku. Wydanie polecenie diary moja_sesja.txt z powoduje, że w pliku mojasesja.txt będą zapisywane wszystkie informacje jakie ukazują na ekranie konsoli. Wyłączenie zapisu następuje po wydaniu polecenia: diary off.
Jeśli wynik działania jakiejkolwiek operacji nie zostanie umieszczony w zmiennej to Matlab samodzielnie tworzy zmienną o nazwie ans. W tej zmiennej umieszczany jest wynik działania.
Matlab posiada też predefiniowane wartości do oznaczania wartości specjalnych np.: nieskończoności. Za pomocą litery j oznaczany jest czynnik liczby zespolony. Za pomocą skrótu NaN (ang. not a number) oznaczono sytuację, że dana wartość nie jest wartością w sensie liczbowym. Podobnie przez Inf oznaczono nieskończoność.
Wartości NaN, Inf może stosować tak jak inne liczby czy ciągi znaków i porównywać choćby przy pomocy instrukcji if. Matlab oferuje także specjalne funkcje sprawdzające czy podana zmienna czy wyrażenie jest określonego typu. Oto kilka przykładów:
• isinf - sprawdza czy wartość jest nieskończona
• isfinite - przeciwieństwo poprzedniej funkcji bo sprawdzamy czy wartość jest skończona
• isnan - czy wartość jest typu NaN
• isreal - czy wartość jest typu rzeczywistego
• isfloat - czy wartość jest typu zmiennoprzecinkowego
• isinteger - czy wartość jest całkowita
Matlab jako pakiet numeryczny definiuje kilkanaście typów. Oprócz podziału na macierze, wektory, skalary. W ramach tych ostatnich wyróżnia się kilkanaście różnych typów. Tabela 1 prezentuje podstawowe typu dostępne w Matlabie. Dokładniejsze informacje o typach można przeczytać po wydaniu następującego polecenia: help datatypes
W przypadku różnych typów całkowitych czy zmiennoprzecinkowych ważne są wartości minimalne i maksymalne. W kontekście metod numerycznych do bardzo istotna informacja. Poznajemy je za pomocą następujących funkcji:
• intmin
realmin