Stan techniczny obiektu budowlanego oraz ocena warunków eksploatacji.
Stan techniczny obiektu budowlanego to pewien zbiór cech w chwili „t", istotnych z punktu widzenia stawianych temu obiektowi wymagań funkcjonalnych, zgodnych z jego przeznaczeniem. Termin stan techniczny może odnosić się zarówno do niezawodności i trwałości danego obiektu w czasie jego użytkowania, jak i do różnych faz procesu jego realizacji, jak np. stan zerowy, stan surowy.
W odniesieniu do okresu użytkowania obiektu można wyróżnić stany:
• stan początkowy, w którym mieszczą się parametry techniczne i ekonomiczne obiektu nowego,
• stan użytkowy, po którego przekroczeniu obiekt powinien być poddany zabiegom profilaktycznym, ponieważ w przeciwnym razie wystąpi uznane za niekorzystne pogorszenie parametrów technicznych i ekonomicznych procesu użytkowania,
• stan graniczny to stan, w którym określone parametry osiągnęły wartości uznane za niedopuszczalne ze względów technicznych, funkcjonalnych i (lub) ekonomicznych; po przekroczeniu stanu granicznego obiekt przestaje być użytkowany na skutek braku fizycznych możliwości funkcjonowania albo w wyniku decyzji użytkowania,
• stan remontowy, w którym mieszczą się parametry obiektu po naprawie gruntownej (remoncie kapitalnym). Natomiast według normy PN-ISO 2394:2000: Stan graniczny to stan, poza którym konstrukcja przestaje spełniać obliczeniowe wymagania użytkowe (stany graniczne oddzielajg stany pożgdane od stanów niepożgdanych).
10