Ćwiczenie 2.
Grupę ścieków chromowych tworzą wody popłuczne po elektrochemicznym chromowaniu, trawieniu w kąpielach zawierających kwas chromowy, chromianowej pasywacji i ewentualnie innych procesach, w których stosowane są związki chromu (garbarnie oraz zakłady chemiczne produkujące chromiany, dwuchromiany i ałuny). Chrom powstaje w ściekach przeważnie w postaci jonów C1O42, który nadaje im lekko żółte zabarwienie. Stężenie Cr*6 w ściekach waha się pomiędzy 5-200 g/m\ Ścieki zawierające związki chromu Cr46 należą do bardzo trujących i bez oczyszczania nie mogą być odprowadzane do kanalizacji miejskiej lub wód powierzchniowych.
Metody unieszkodliwiania ścieków chromowych;
a) metody fizykochemiczne- oparte na wymianie jonowej, gdy związki chromu występują
w postaci CrO-j2', Cr2072‘
b) metody chemiczne z zastosowaniem reduktorów
Stosowane reduktory oraz przebieg reakcji redukcji przedstawiają poniższe równania:
1. siarczan żelazawy
6FeS04 + 6H2SO4 + 2H2Cr04 -> Cr2(S04)3 + 3Fe2(S04)3 + 8H20 Jest rzadko stosowany ponieważ łatwo ulega utlenieniu i konieczne jest stosowanie jego znacznego nadmiaru.
2. kwaśny siarczyn sodowy
6NaHS03 + 3H2S04 + 4H2Cr04 -► 2Cr2(S04)3 + 3Na2S04 + 10H2O
3. siarczyn sodowy
3Na2S03 + 3H2S04 + 2H2Cr04 —• Cr2(S04)3 + 3Na2S04 + 5H20
4. gazowy dwutlenek siarki
3S02 + 2H2Cr04 Cr2(S04)3 + 2H20
Kinetyka tych reakcji w dużym stopniu uzależniona jest od odczynu środowiska reakcyjnego. Reakcja redukcji chromu zachodzi z zadawalającą prędkością w środowisku silnie kwaśnym (pH < 2).
4