1313878027

LABORATORIUM

ĆWICZENIE LABORATORYJNE NR 6

Temat: Odporność na ścieranie wybranych materiałów na opakowania 1 WPROWADZENIE

Materiały stosowane do produkcji opakowań transportowych powinny charakteryzować się oprócz odpowiedniej wytrzymałości mechanicznej również dobrą odpornością na ścieranie. Dotyczy to zwłaszcza opakowań wielokrotnego użytku (np. palety, pojemniki, kontenery itp.), od których wymagana jest ich zwiększona trwałość eksploatacyjna.

Współpracujące ślizgowo ciała stykają się wewnątrz obrysu obszaru wyznaczonego poprzez wszystkie możliwe punkty zetknięcia się ich powierzchni. Obszar ten jest nazywany nominalną powierzchnia styku Sn i określają go wymiary nominalne. Powierzchnia ta nie zależy od falistości, chropowatości i błędów kształtu; itp.

Oddziaływania pomiędzy trącymi ciałami zachodzą na rzeczywistej powierzchni styku Sr, która jest sumą wszystkich elementarnych powierzchni mikrostyków w obszarze powierzchni nominalnej. Rzeczywista powierzchnia styku w procesie tarcia występuje zatem w miejscach stykania się nierówności dwóch powierzchni współpracujących ciał (rys.l).

b

•    Nominalna powierzchnia styku

Sn - a ■ b

•    Rzeczywista powierzchnia styku

Sr = ZAi

Rys. 1. Schemat powierzchni styku dwóch ciał stałych

Przyczyną zużycia tribologicznego (tj. zużycia związanego z procesem tarcia) opakowań transportowych może być:

a)    Tarcie materiału opakowania o podłoże - przesuwanie opakowań po podłożu takim jak piasek, żwir, asfalt czy beton przyczynia się do niszczenia ich powierzchni zewnętrznej.

b)    Przewożenie materiału sypkiego - twarde ziarna przewożonego materiału oddziałują