10
odkształca się pod naciskiem ziaren proszku, które są w nią wciskane, tworząc warstewkę ochronną. Dzięki temu narzędzie zużywa się w niewielkim tylko stopniu. Ziarna ścierne podawane są do obszaru roboczego w postaci zawiesiny w wodzie. Obecność cieczy jest konieczna ze względu na równomierność doprowadzania ścierniwa i jego wymianę (ziarna kruszą się, a ich krawędzie tępią się). Jednocześnie umożliwia ona powstawanie kawitacji, przyspieszającej erozję obrabianego materiału, a zatem zwiększającej wydajność obróbki. Zalecany skład zawiesiny to ok. 50% wody i 50% proszku ściernego, objętościowo. Siła (P) zapewnia dobry kontakt akustyczny pomiędzy ziarnami proszku i powierzchnią czołową narzędzia, a także realizuje posuw narzędzia w głąb otworu, w miarę postępowania obróbki.
Drążenie otworu zachodzi w wyniku następujących zjawisk przebiegających w obszarze obróbki:
Rys. 4. Przebieg procesu drążenia. 1-koncentrator, 2 - narzędzie, 3 - zawiesina proszku ściernego w wodzie, 4 - materiał obrabiany, a - kierunek rozprzestrzeniania się drgań ultradźwiękowych,
P - siła nacisku.
= Erozji udarowo-ściemej; Pobudzone do drgań, przez czołową powierzchnię narzędzia, ziarna proszku ściernego, powodują rozkruszanie, mikro-skrawanie i powstawanie mikropęknięć w obrabianym materiale.
= Erozji kawitacyjnej, powstającej szczególnie na granicy środowisk, która powoduje wyrywanie i wypłukiwanie cząsteczek materiału obrabianego.
= Erozji hydrodynamicznej, powstającej w wyniku ruchów cieczy pobudzanych przez sonotrodę. Pulsująca ciecz wypłukuje na powierzchnię materiału obrabianego, wyerodowane jego cząsteczki, usuwa zużyte ziarna proszku ściernego i dostarcza nowe do miejsca obróbki.
Wymienione powyżej rodzaje erozji powodują także zużycie narzędzia.
Istotny jest więc właściwy dobór materiału, z którego są one wykonywane.