jako wyposażenie specjalistycznych poradni psychologicznych dla szkól muzycznych podległych, w czasie kiedy zostały przeprowadzone badania i opracowane raporty z tych badań, nadzorowi merytorycznemu Sekcji Psychologiczno-Badawczej COPSA.
Personel tych poradni został przeszkolony w zakresie wykorzystania wyników tych badań w praktyce poradnianej oraz uświadomiony, że problem ten wymaga dalszych studiów i badań. Wszystkie poradnie psychologiczne dla szkół muzycznych otrzymały kompletne zestawy materiałów, to znaczy zarówno raport z badań, jak i zestaw podręczników i załączników do testów.
Cały zestaw narzędzi diagnostycznych zastosowanych w tych badaniach został wprowadzony do praktyki poradnianej na prawach kontrolowanego eksperymentu, w porozumieniu z autorami i wydawcami tych testów. Każdy podręcznik i załącznik do testu informował użytkownika
0 tym, że dostarczone mu zarówno narzędzia diagnostyczne, jak i wyniki badań, należy traktować z wielka ostrożnością, ze względu na to, że zostały one przeprowadzone na stosunkowo niewielkich grupach badanych, pochodzących tylko z jednego środowiska warszawskich szkół muzycznych i zobowiązywał do traktowania otrzymanych wyników badań z wielką ostrożnością
1 przesyłania na adres COPSA uwag krytycznych, zarówno na temat narzędzi diagnostycznych, jak i na temat wyników badań i zasad ich interpretacji.
Niestety kolejna reforma szkolnictwa i reorganizacja COPSA pozbawiła poradnie psychologiczne dla szkół muzycznych nadzoru merytorycznego. Przeszły one pod zarząd samorządów terenowych, które nie bardzo były świadome, co te poradnie mają robić. W tej sytuacji sieć poradni psychologicznych dla szkół muzycznych rozpadła się. Przepadły też najprawdopodobniej resztki udostępnionych poradniom materiałów z badań nad psychologicznymi wyznacznikami powodzenia w studiach muzycznych. Na szczęście podstawowy ich zasób został już w 1974 roku przekazany do Instytutu Pedagogiki Muzycznej przy PWSM. W 2013 roku wróciły one do CEA.
Również na szczęście w roku 2009 dyrekcja CEA postanowiła reaktywować ideę opieki psychologicznej nad szkołami, powołując, zgodnie z nowymi zaleceniami resortów kultury i edukacji, instytucje psychologów i pedagogów szkolnych oraz specjalistyczne ośrodki konsulta-cyjno-diagnostyczne: w Poznaniu (dr Małgorzata Sierszeńska-Leraczyk), Warszawie (dr Jolanta Kępińska-Welbel), Bydgoszczy (dr Anna Nogaj) oraz Lublinie (dr Urszula Bissinger-Ćwierz). Koordynatorem działalności psychologiczno-poradnianej psychologów szkolnych w szkołach muzycznych została z ramienia CEA dr Urszula Bissinger-Ćwierz.
Z całą pewnością należy pomyśleć w przyszłości o rozszerzeniu i modyfikacji zarówno struktury obserwowanych zmiennych, jak i stosowanych narzędzi diagnostycznych. Nie należy jednak wylewać dziecka z kąpielą i przekreślać szansy weryfikacji zarówno koncepcji teoretycznej, jak i wyników przeprowadzonych badań, bo jak się okazuje przy bliższym przyjrzeniu się współczesnym badaniom krajowym i zagranicznym nad tym zagadnieniem, niestety żadne z nich nie obejmuje tak szerokiego spektrum zarówno obserwowanych zmiennych, jak i zmiennych kryterialnych i narzędzi diagnostycznych, jak ówczesne badania COPSA.
Poszerzyła się niewątpliwie nasza wiedza i możliwości badania neurofizjologicznych uwarunkowań zachowań, percepcji i preferencji muzycznych. Pogłębiliśmy naszą wiedzę na temat motywacji muzycznych, kryzysów egzystencjalnych, rozwojowych i sytuacyjnych, roli i znaczenia ćwiczenia i technologii pracy, stylu pracy nauczyciela i jego wpływu na rozwój muzyczny uczniów, technologii uczenia się i uczenia muzyki, roli wsparcia emocjonalnego w rozwoju talentów muzycznych itp. Dużo jednak jeszcze czasu upłynie, zanim wyniki tych badań będzie można wykorzystać w praktyce poradnictwa psychologicznego dla muzyków i uczniów polskich szkół muzycznych i zmienne te mierzyć adekwatnymi metodami.
Nie ulega wątpliwości, że w przyszłości trzeba będzie rozszerzyć i unowocześnić zestaw metod badania inteligencji ogólnej i osobowości. Przypuszczalnie warto będzie również pomyśleć
0 bardziej nowoczesnych metodach badania zdolności specyficznie muzycznych z wykorzystaniem techniki komputerowej.
Nie warto jednak tego robić przed sprawdzeniem użyteczności tego, co już w wielkim trudzie
1 z wielkim nakładem rzetelnej pracy zostało zrobione w zakresie badań nad wyznacznikami
WSTĘP DO WZNOWIENIA I VII