Rachunek hipersekwenfów jest używany w celu formalnego przedstawienia logik nieklasycznych. Jego podstawę tworzy rachunek sekwentów, który został pierwotnie zaproponowany przez Gerarda Gentze-na, poczgtkowo był to rachunek pomocniczy. Z czasem rachunek sekwentów stał się bardziej popularny, a razem z tym pojawiły się nowe trudności np. z formalizacją logik nieklasycznych, które doprowadziły do poszukiwania rozwiązań dla nowych problemów. W większości przypadków rachunki te rozróżniają dwa rodzaje reguł, mianowicie reguły strukturalne i logiczne, wypadki, w których reguła łączy zmiany strukturalne z wprowadzaniem bądź eliminacją spójników logicznych są rzadkie, logicy starają się unikać tego typu sytuacji. Jeżeli taka reguła pojawia się w rachunku, to dotyczy to przypadku, w którym mamy do czynienia z logiką nieklasyczną a do tego dość często autor tego rozwiązania chce zachować własność analityczno-
Wśród reguł strukturalnych na szczególną uwagę zasługuje reguła cięcia, jest to jedyna reguła, która nie zachowuje własności analityczności, czyli przesłanki tej reguły zawierają więcej elementów niż wniosek. Z tego powodu rachunek zawierający regułę cięcia również nie jest analityczny. Dowody dopuszczalności bądź eliminacji cięcia są tematem bardzo eksploatowanym przez logików.
„Teoria kolejek"
Agnieszka Najberg, Uniwersytet Łódzki
Duński matematyk Erlang zapoczątkował prace nad stworzeniem modelu opisującego obciążenie centrali komórkowych. Jego badania pozwoliły stworzyć rozbudowaną teorię masowej obsługi zgłoszeń, gdzie za pomocą narzędzi matematycznych i wiedzy z zakresu probabilistyki jesteśmy w stanie odpowiedzieć na pytania tj., jaki jest:
- średni czas oczekiwania w kolejce
- średnia liczba zgłoszeń w systemie
- średni czas obsługi zgłoszenia
- prawdopodobieństwo blokady systemu.
Modele opisujące systemy obsługi masowej pokazują zależności między zasobami systemu, a jakością jego działania. Teoria ta znalazła szerokie zastosowanie w wielu dziedzinach, na przykład:
systemy produkcyjne,