Związek Zakładów Doskonalenia Zawodowego
Szkolenie spawaczy w Wielkopolsce ma wieloletnią tradycję. W sprawozdaniu Poznańskiej Izby Rzemieślniczej za 1933 r. jest informacja, że wśród siedmiu kursów zawodowych jeden zorganizowany w Ostrowie Wielkopolskim dotyczył spawania i cięcia metali.
Chociaż brak jest w tej informacji szczegółów na temat rodzaju spawania będącego przedmiotem szkolenia, to należy przypuszczać, że był to kurs spawania acetylenowo-tlenowego.
Organizatorem szkolenia był utworzony w 1931 r. Wojewódzki Instytut Rzemieślniczo-Przemysłowy w Poznaniu.
W 1947 r., na Walnym Zebraniu członków przedwojennego Wojewódzkiego Instytutu Rzemieślniczo-Przemysłowego uchwalono wznowienie działalności WIRz-P w oparciu o statut przedwojenny.
Na przeszkodzie realizacji tej uchwały stanęła decyzja Centrali Naukowych Instytutów Rzemieślniczych w Warszawie o nadaniu Wojewódzkim Instytutom Rze-mieślniczo-Przemysłowym jednolitej formy prawno-organizacyjnej i nazwy Zakłady Doskonalenia Rzemiosła. W 1955 r. na mocy Uchwały Prezydium Rządu w sprawie rozwoju i upowszechnienia spawalnictwa, Książka Spawacza stała się właściwym dokumentem uprawniającym do wykonywania zawodu.
W tym samym roku Zakład Doskonalenia Rzemiosła w Poznaniu, przy współpracy z Sekcją Spawalniczą Oddziału Wojewódzkiego SIMP w Poznaniu przeprowadził w Gorzowie Wlkp. egzamin weryfikacyjny dla 43 spawaczy elektrycznych.
W latach następnych można odnotować dynamiczny rozwój kształcenia i doskonalenia spawaczy:
- 1959 r. - 166 osób
- 1960 r. - 544 osoby
- 1966 r. - 726 osób
Sumienna działalność poznańskiego ZDZ w dziedzinie szkolenia spawaczy została nagrodzona.
Decyzją Zarządu Związku Zakładów Doskonalenia Zawodowego, w porozumieniu z Centralną Komisją Spawalniczą, w połowie 1967 r. została powołana pierwsza w kraju Oddziałowa Komisja Spawalnicza w Poznaniu. Inne Oddziałowe Komisje Spawalnicze zostały powołane dwa lata później.
Pierwszym długoletnim przewodniczącym poznańskiej OKS był mgr inż. Jerzy Źak.
W początkowym okresie rozwój szkolenia spawaczy był możliwy dzięki pomocy pracowników Politechniki Poznańskiej:
- prof. Kazimierza Marcolli, który udostępnił na potrzeby kursów spawalnię Politechniki Poznańskiej,
- ówczesnych asystentów Katedry Spawalnictwa dr. inż. Stefana Kowalskiego i mgr. inż. Bogdana Piechoty, którzy byli pionierami nauczania teoretycznego na kursach spawania.
Dr inż. Stefan Kowalski nadal aktywnie uczestniczy w pracach poznańskiej OKS jako jej wiceprzewodniczący.
Obecnie, aby móc odpowiadać na potrzeby przemysłu, także korzystamy z wiedzy pracowników naukowych. Bardzo pozytywną ocenę zleceniodawcy uzyskał kurs lutowania lutami miękkimi, w tym lutami bezołowiowymi, przeprowadzony wg autorskiego programu firmy Technika Spawalnicza z Poznania.
Kursy spawalnicze prowadzone przez poznański ZDZ znane są z dobrej organizacji i wysokiego poziomu szkolenia, wynikającego z wysokiej kultury przemysłowej i rolnej obszaru objętego działaniem zakładu.
Organizowane są na podstawie wytycznych programowych Instytutu Spawalnictwa na pierwszym poziomie kwalifikacji spawania blach i rur ze stali niestopowych i wysokostopowych spoinami pachwinowymi w grupach materiału podstawowego 1.1; 8 w procesach 111,135,141 oraz aluminium i jego stopów w procesach 131,141.
Na życzenie klienta organizowane są kursy o charakterze podstawowym, m.in. w zakresie metody 311.
PRZEGLĄD SPAWALNICTWA 11/2011 |
15 |