KOROZJA WYROBÓW WYSOKOGLINOWYCH PRACUJĄCYCH W PIECU SZKLARSKIM 53
cd. tab. 3
Strefa wyrobu |
Mikrostruktura wyrobu wysokoglinowego po pracy | |
próbka 1 |
próbka 2 | |
Mniej zmieniona |
Mikrostruktura materiału zróżnicowana jest na ziarna palonki boksytowej i osnowę porowata: - ziarna palonki boksytowej i mullitowej 0 wielkości 1+6 mm z wrostkami rutylu (Ti02), - osnowa mullitowo-korundowa z fazą wiążącą (szkliwo i albit - NaAlSi3Og), - pory otwarte o średnicy najczęściej 1 +125 pm, d.r =15 + 1 pm, d50 = 11 pm, - mikropęknięcia prostopadłe i szczeliny spękaniowe równolegle do powierzchni pracującej (ryc. 3 c). |
Mikrostruktura materiału podobna jest jak w strefie analogicznej, ale mniej porowata niż w próbce 1: - ziarna palonki boksytowej i mullitowej jak w próbce 1, ale ze skupieniami roztworu stałego A1203 - Ti02, - osnowa mullitowo-korundowa z fazą wiążącą (szkliwo i anortyt -CaAl2Si2Og), - pory otwarte o średnicy najczęściej 1 +60 pm, dśr = 10+1 pm, d50 — 4 pm, - mikropęknięcia pojedyncze (ryc. 3 f). |
Zasięg zmian |
Zmiany mikrostruktury pod wpływem korozji obserwowano do głębokości 25 mm od powierzchni pracującej. Bezpośrednie oddziaływanie składników korodujących na wyrób miało zasięg 2+5 mm. |
Zmiany mikrostruktury pod wpływem korozji obserwowano do głębokości 20 mm od powierzchni pracującej. Bezpośrednie oddziaływanie składników korodujących na wyrób miało zasięg 4+7 mm. |
Źródło: Opracowanie własne.
Próbka 1 Próbka 2
a) Strefa zewnętrzna - narost
d) Strefa zewnętrzna - narost