1468551058

nych zwierząt, którego posiedzenia odbyły się w dniach 6.09.2011, 9.07.2012 oraz 16.11.2012 r.

Krajowa strategia zrównoważonego użytkowania i ochrony zasobów genetycznych zwierząt gospodarskich oraz plan działań na rzecz tych zasobów jest narzędziem wdrażania Światowego Planu Działań na rzecz Zasobów Genetycznych Zwierząt. Jej struktura oparta o cztery obszary priorytetowe w pełni odpowiada strukturze Światowego Planu Działań, przyjętego przez społeczność międzynarodową.

Proces przygotowania Krajowej strategii, zrealizowany w Instytucie Zootechniki, był w pełni zgodny z opracowanymi przez FAO Wytycznymi do przygotowania Krajowych Strategii i Planów Działań na rzecz Zasobów Genetycznych Zwierząt i obejmował wszystkie zaproponowane tam etapy działań.

Przed przystąpieniem do prac, w dniu 22 listopada 2011 r. zorganizowano w Balicach konferencję, podczas której zostały przedstawione - Światowy Plan Działań na rzecz Zasobów Genetycznych Zwierząt oraz przykładowe krajowe strategie, jako narzędzia jego wdrażania. W konferencji uczestniczyli przedstawiciele uczelni przyrodniczych, ośrodków naukowych, związków hodowców i organizacji pozarządowych. Podczas spotkania roboczego po konferencji uzgodniono Prospektus, obejmujący założenia Krajowej Strategii i Planu Działań: uzasadnienie, cele, proces i oczekiwany wynik oraz zakres niezbędnych ekspertyz. Ze względu na fakt, że Raport Krajowy o Stanie Zasobów Genetycznych Zwierząt, przygotowywany dla FAO, był oparty o źródła z 2000 r., opracowanie Krajowej strategii wymagało zgromadzenia aktualnych danych liczbowych i informacji oraz przygotowania analiz, dotyczących stanu poszczególnych sektorów produkcji zwierzęcej oraz użytkowanych ras, ich aktualnej i potencjalnej roli w produkcji, jak i potrzeb weryfikacji, obowiązujących programów hodowlanych. Ekspertyzy takie przygotowały zespoły autorów, wymienione w Aneksie 1.

W dniach 6-7 grudnia 2012 r. zorganizowano w Balicach kolejne spotkanie robocze w ramach przygotowania Krajowej strategii, którego celem było omówienie priorytetów, zidentyfikowanych w ekspertyzach i w ich streszczeniach, sformułowanie i wstępne uzgodnienie priorytetów, dyskusja nad specyficznymi problemami poszczególnych gatunków oraz nad spisem treści Krajowej strategii i dalszym trybem prac.

Wstępny dokument Krajowej strategii był szeroko konsultowany przez środowisko zootechniczne i zainteresowane podmioty. Jego ostateczna forma jest wynikiem konsensusu, osiągniętego podczas konferencji, która odbyła się w Balicach w dniach 23-24 maja 2013 r. Uzupełnieniem Krajowej strategii jest Plan działań, który określa zadania poszczególnych podmiotów, działających w obszarze szeroko rozumianej hodowli zwierząt (planuje się wydanie go jako oddzielnego dokumentu).