Józef M. Fiszer
Wprowadzenie
Tematem niniejszego opracowania jest analiza zadań i celów, jakie przed polityką zagraniczną Rosji postawił prezydent Władimir Putin, który de facto sprawuje najwyższą władzę w tym państwie od 2000 roku, czyli już piętnaście lat. Każda polityka, aby była skuteczną, musi mieć starannie opracowaną strategię i taktykę oraz z góry określony cel. Spróbuję zatem odpowiedzieć na pytanie, kim jest Władimir Putin i czy dysponuje on takimi instrumentami działania i co stanowi ich istotę. Jestem przekonany, że Władimir Putin już dawno postawił sobie konkretne cele do zrealizowania na arenie międzynarodowej i sukcesywnie je realizuje, poczynając od roku 2000 do dnia dzisiejszego. Jego celem głównym była i jest odbudowa silnej Rosji oraz jej mocnej pozycji na arenie międzynarodowej, jako supermocarstwa dysponującego adekwatnymi do tego statusu potencjałami, a zwłaszcza gospodarczym i militarnym. Jednocześnie dąży on do osłabienia pozycji i roli Stanów Zjednoczonych oraz Unii Europejskiej we współczesnym świecie1.
Zaś tezą główną niniejszego artykułu jest stwierdzenie, że cele i zadania, jakie postawił przed polityką zagraniczną, a także militarną Rosji Władimir Putin są niebezpieczne dla Europy i świata, gdyż stanowią zagrożenie dla obecnego ładu i bezpieczeństwa międzynarodowego. Dążąc bowiem do odbudowy imperialnej Rosji, Władimir Putin najpierw chce odbudować jej potęgę
P. Żurawski vel Grajewski, Polityka Unii Europejskiej wobec Rosji a interesy Polski 1991-2004, Ośrodek Myśli Politycznej, Centrum Europejskie Natolin, Kraków-Warszawa 2008, s. 329-383; J.M. Fiszer, System euroatlantycki przed i po zakończeniu zimnej wojny. Istota, cele i zadania oraz rola w budowie nowego ładu globalnego, ISP PAN, Dom Wydawniczy ELIPSA, Warszawa 2013, s. 64-75.