1629289554

b) Uwarunkowania środowiskowe: środowisko przyrodnicze: (ukształtowanie terenu, zalesienie, rozmieszczenie wód) i środowisko sztuczne (otwarte - parki, stadiony, ścieżki zdrowia, boiska, drogi rowerowe itd., kryte - pływalnie, sale gimnastyczne, hale sportowe).

Formy dydaktyczne dotyczą przede wszystkim sfery organizacyjnej. Ich głównym zadaniem jest określenie możliwości i sposobu prowadzenia zajęć. Wyróżnia się następujące formy dydaktyczne: zabawowa, problemowo - zadaniowa, ścisła, obwodowo - stacyjna, toru przeszkód, improwizacji ruchowej, sportowa -współ za wodni ctwa.

Forma zabawowa jest formą atrakcyjną nie tylko dla dzieci i młodzieży ale również dla osób dorosłych. Można ją podzielić, ze względu na charakter czynności i sposób prowadzenia zajęć na formy: klasyczne (obejmują szeroki zakres grup zabaw ruchowych), naśladowcze (odtwarzanie zjawisk związanych z przyrodą, zachowaniem zwierząt, naśladowanie wykonywanej przez ludzi pracy, odtwarzanie funkcjonowania urządzeń technicznych itp.) i opowieści ruchowej (prowadzona na podstawie wątku tematycznego).

Forma problemowo - zadaniowa jest formą w której zadaniem uczestnika jest szybkie podjęcie decyzji o taktyce przyjętej w problemie ruchowym. W przypadku tej formy istotne jest samodzielne poszukiwanie przewidywanego wyniku oraz tworzenie nowych, własnych rozwiązań.

Forma ścisła stosowana jest przede wszystkim przy ćwiczeniach gimnastycznych, rytmiczno muzycznych czy jazz gimnastyce. Polega na wykonaniu ćwiczenia ruchowego w sposób dokładny i ściśle sprecyzowany. Ważnym elementem formy ścisłej jest powtarzanie określonych czynności ruchowych, przy czym należy określić ilość tych powtórzeń.

Forma obwodowo - stacyjna, której celem jest podniesienie atrakcyjności zajęć oraz zwiększenie ich intensywności, polega na „wykonywaniu ćwiczeń o określonej dynamice ruchu i wyznaczonej ilości powtórzeń, na stacjach ćwiczeń zlokalizowanych na obwodzie”¹⁰.

Forma toru przeszkód jest formą pomocniczą przy kształtowaniu zdolności motorycznych przy pomocy różnych przyborów pomocniczych. Tak jak i formy ¹⁰ Kielbasiewicz - Drozdowska I.: Teoria i metodyka rekreacji (Zagadnienie podstawowe), AWF, Poznań 2001,8.234.

13