1629290118

12

Pryzmal’

102

Nowo mianowani profesorowie z Politechniki Wrocławskiej

Maciej Dymkowski

Maciej Dymkowski urodził się w Warszawie 29 czerwca 1947 roku. Do szkoły podsta-wowej uczęszczał w Niemczy, zaś do liceum ogólnokształcącego w Dzierżoniowie. W latach 1965-1970 studiował socjologię na Uniwersytecie Warszawskim, uzyskując stopień magistra socjologii. Od roku 1970 pracuje w Instytucie Organizacji i Zarządzania Politechniki Wrocławskiej - aktualnie jest to drugie jego miejsce pracy (pierwszym jest Instytut Psychologii Uniwersytetu Opolskiego).

W roku 1978 obronił na Uniwersytecie Warszawskim rozprawę doktorską, zaś w roku 1990 na Uniwersytecie im. A.Mickie-wicza w Poznaniu uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk humanistycznych w zakresie psychologii - psychologii społecznej i osobowości. Na wniosek tegoż Uniwersytetu 15 listopada 1997 roku Prezydent Rzeczypospolitej nadał mu tytuł naukowy profesora nauk humanistycznych.

Prof. Maciej Dymkowski jest autorem bądź współautorem ponad czterdziestu publikacji, w tym czterech książek. Szczególnie dwie spośród nich odgrywają kluczową rolę w jego dorobku naukowym - są to monografie wydane przez Wydawnictwo Instytutu Psychologii PAN: „Poznawanie siebie: umotywowane sprawdziany samowic-dzy". Warszawa 1993, oraz „Samowiedza w okowach przywdziewanych masek", Warszawa 1996. Wśród rozległych i ewoluujących zainteresowań naukowych profesora (obejmują one, oprócz psychologii społecznej i osobowości, również niektóre zagadnienia psychologii zarządzania) poczesne miejsce zajmuje problematyka samopozna-wania oraz samowiedzy, w tym zwłaszcza znaczenia przekonań o sobie jako regulato-

Profcsor Dymkowski jest członkiem kilku organizacji naukowych, w tym dwóch międzynarodowych. Z rozmaitych tytułów, najczęściej jednak za osiągnięcia naukowe, otrzymał szereg nagród rektorów Politechniki Wrocławskiej i Uniwersytetu Wrocławskiego oraz dwie nagrody ministra. Był recenzentem wie-

praw doktorskich i jednej habilitacyjnej. Pod jego kierunkiem obronionych zostało czterdzieści prac magisterskich oraz jedna rozprawa doktorska, dwie inne takie rozprawy są ak-

Oslatnio profesor Dymkowski prowadzi badania nad modyfikacjami samowiedzy pod wpływem publicznego odgrywania różnych ról. Jego zainteresowania obejmują też zagadnienia roli deformacji poznawczych zarówno w myśleniu historyka, jak i w regulacji zachowań masowych, ukierunkowujących proces historyczny.

Wspominając o przejawach aktywności społecznej profesora przede wszystkim zaakcentować należy jego zaangażowanie w działalność społeczno-polityczną. W latach osiemdziesiątych był działaczem „Solidar-

leż w ramach związkowych agend: Wszechnicy oraz Ośrodka Prac Społeczno-Zawodowych. W roku 1990 należał do członków-założycicli ROAD-u, pełnił fukcjc partyjne w Unii Demokratycznej i, po zjednoczeniu z KLD, w Unii Wolności. Aktualnie jest członkiem jej Rady Regionalnej województwa wrocławskiego.

Monika Hardygóra

Monika Hardygóragrudnia otrzymała z rąk Prezydenta tytuł profesora nauk lechnicz-

Urodzila się w Legnicy, gdzie równolegle ze szkołą podstawową i średnią ukończyła Państwową Szkołę Muzyczną w klasie skrzypiec. Studia wyższe odbyła na Wydziale Górniczym Politechniki Wrocławskiej i uzyskała stopień magistra inżyniera górnika w specjalności odkrywkowej eksploatacji złóż. Po studiach rozpoczęła studia doktoranckie w Instytucie Górnictwa PWr.

Rada Naukowa Instytutu Górnictwa PWr nadała jej w 1977 roku stopień naukowy

rozprawy doktorskiej pt. „Metoda doboru taśm tkaninowo-gumowych z uwzględnieniem losowej zmienności wytrzymałości przekładek i nicrównomicmości rozkładu obciążeń”, dzięki czemu została przyjęta na etat adiunkta naukowo-badawczego, a od roku 1983 na etat adiunkta naukowo-dydaktycznego w Instytucie Górnictwa PWr.

Stopień naukowy doktora habilitowanego nadała jej w roku 1989 Rada Naukowa Wydziału Nauk Technicznych Akademii Górniczej we Freibergu (Niemcy) na podstawie rozprawy habilitacyjnej pt.:„Podsta-wy racjonalnego doboru parametrów taśm przenośnikowych z uwzględnieniem warunków eksploatacyjnych górniczych przeno-

Od maja 1990 do lutego 1992 roku pracowała na stanowisku docenta w Instytucie Górnictwa, gdzie następnie otrzymała stanowisko profesora nadzwyczajnego.

W kadencji 1993-1996 pełniła funkcję dyrektora Instytutu Górnictwa PWr i była przed-

Wydziału Górniczego w Senacie PWr pracując w trzech komisjach senackich. W Komisji ds. Organizacji i Finansowania Badań Naukowych była wiceprzewodniczącą.

Rada Wydziału Górniczego wybrała ją na kadencję 1996-99 na dziekana Wydziału Górniczego PWr. W kadencji tej pełni w Senacie PWr funkcję przewodniczącej Ko-