Prawdopodobnie najbardziej znanymi komponentami interkalacyjnym są gliny [22] (2D struktury silikonowo-glinowe) i grafit (2D struktury węglowe) [23,24]. Procesy interkalacyjne jak i właściwości elektroniczne interkalatorów organiczno-nieorganicznynch są dobrze udokumentowane [25], co więcej, oczekuje się, iż interkalatory hybrydowe będą odznaczały się wysoką temperaturą uporządkowania magnetycznego [25].
Tlenki mostkowe, w tego typu sieciach hybrydowych dwuwartościowe metale magnetyczne są połączone przez grupy karboksylowe lub azotowe (patrz rysunek 6). W większości przypadków jony metali tworzą strukturę tlenkowo-oktaedryczną. Grupą organiczną są zarówno pojedyncze atomy wodoru jak i długie łańcuchy alkilowe [26] czy pierścienie benzenowe [27],
Halogenki mostkowe, to hybrydy składające się z nieorganicznych matryc, w których jony metali dwuwartościowych połączone są przez pojedynczy atom halogenkowy. Nieorganiczne komponenty tego typu mogą tworzyć różne rodzaje struktur o zróżnicowanej wymiarowości, najczęściej występująca jest struktura w formie perowskitu [12] (patrz rysunek 7).
Molekuły
nieorganiczne
Molekuły
organiczne
Rys. 4 Schematyczne przedstawienie klasy l'o' hybryd organiczno-nieorganicznych.
Źródło: C. N. R. Rao, A. K. Cheetham, A. Thimmurugan, J. Phys. Condens. Małter 20 (2008), 1.
Większość obecnie prowadzonych badań dotyczących hybryd o strukturze perowskitu oparta jest o związki takie jak ołów czy cyna [12]. W minionym stuleciu natomiast analizowano hybrydy bazujące głównie na magnetycznych dwuwartościowych metalach przejściowych [28]. Systemy takie cechują się długo zasięgowym uporządkowaniem magnetycznym z temperaturami przejścia sięgającymi 100 K [29, 30], Rodzaj uporządkowania magnetycznego waha się od ferromagnetycznego do antyferromagnetycznego i jest ściśle skorelowany z rodzajem wykorzystanego w badaniach metalu przejściowego jak i komponentu organicznego. Najwyższe temperatury uporządkowania obserwuje się dla hybryd bazujących o związki żelaza i tych z dostatecznie krótkimi grupami diaminowymi, na przykład, NH3C2H4NH3CuBr4 [31].
n
Rys. 5 Schematyczne przedstawienie mechanizmu powstawania interkalacji.
Źródło: C. N. R. Rao, A. K Cheetham, A. Thimmurugan, J. Phys. Condens. Matter 20 (2008), 1.