miesięcznik
ROK XXV Nr 229 (7)
LIPIEC 1973 KRAKÓW
Są w chrześcijaństwie słowa klucze — słowa punkty krystalizacji myśli i przeżyć. Czy „zbawienie” jest takim słowem? Jest to termin bardzo wyraźnie i bardzo wyłącznie religijny: w języku polskim nie jest już używany w znaczeniu świeckim. Ten fakt może przyczyniać się do pewnego osłabienia, zatarcia także religijnego znaczenia: słowa, przy pomocy których usiłujemy wskazać zbawczą prawdę potrzebującą konotacji ziemskich — rozumiemy je przecież poprzez nawiązanie nie tylko do doświadczenia religijnego, ale i do niezliczonych innych ludzkich doświadczeń prowadzących nas ku wymiarowi głębi.
W tym, co można uznać za najbardziej charakterystyczne przejawy współczesnej kultury i współczesnych poszukiwań myślowych, nie brak świadectw odwiecznej tęsknoty człowieka z przemianami czasu, za innym losem, za czymś, co ma nadejść, a co bardziej jest naszym domem, niż to, co jest. W tych świadectwach teologowie szukają kontekstu dla głoszenia dobrej nowiny o zbawieniu. Ewangelia rzuca światło na te świadectwa, ale i one pomagają Ewangelię odczytywać tak, aby naprawdę oświetlała nam drogę. Znakiem czasu jest także fakt, że poszukiwania te coraz częściej doko-