Rozdział 1. Wprowadzenie do Matlaba 11
>> diary(’nazwa_pliku’)
Wówczas w aktualnym katalogu Matlaba zostanie utworzony plik tekstowy o tej nazwie. Jeżeli taki plik już istnieje, nowe polecenia będą do niego dodawane.
W dowolnym momencie możemy też zapisać aktualny stan sesji (tzn. całą przestrzeń roboczą) do tzw. Mat-pliku. Są to pliki binarne, ich nazwa pochodzi od rozszerzenia .mat. Do zapisania stanu sesji służy polecenie save nazwa.mat. Zapisane dane wczytujemy do Matlaba poleceniem load nazwa.mat.
Matlab może być traktowany jak bardzo rozbudowany kalkulator. Aby wykonać działanie, wprowadzamy je w naturalny sposób do okna poleceń i naciskamy klawisz Enter. Matlab potrafi wykonywać działania we właściwej kolejności, możemy używać nawiasów i wielu standardowych funkcji matematycznych.
Przykład 1.1.
>>2 + 3 ans =
5
>>2 + 3*5 ans =
17
>> (2 + 3) * 5 ans =
25
>> sin(pi/2) ans =
1
> > exp(1) ans =
2.7183
Listę dostępnych standardowych funkcji matematycznych możemy wyświetlić poleceniem
> > help elfun
Bardziej szczegółowe informacje o konkretnej funkcji uzyskamy za pomocą polecenia >> help nazwa_funkcj i Na przykład polecenie >> help cos
wyświetli informacje o funkcji cosinus.
Bardzo często chcemy zapamiętać wyniki obliczeń, aby wykorzystać je później w innych obliczeniach. W tym celu wykorzystujemy zmienne. W Matlabie nie musimy deklarować zmiennej ani określać jej typu. Po prostu wybieramy nazwę zmiennej (musi to być ciąg znaków zaczynający się od litery) i przypisujemy jej wartość za pomocą operatora =.
Przykład 1.2.
>> a = 3 + 1 a =
4