Nauk Pedagogicznych UMK zgodnie ze Standardami Kształcenia dla kierunku studiów Pedagogika Specjalna - studia 1°. Odbywają się w postaci praktyk śródrocznych oraz ciągłych. Praktyki ciągłe trwają 4 tygodnie; śródroczne obejmują semestry 1, 2, 3, 4 - po 15 godzin w każdym semestrze.
Praktyka ciągła może być realizowana w trybie ciągłym dwutygodniowym lub dwa razy po jednym tygodniu. Miejsce, czas trwania i odbywania praktyk każdorazowo muszą zostać skonsultowane i zaakceptowane przez opiekuna/koordynatora praktyk w uczelni. Wszystkim praktykom ogółem zostaje przypisany w sumie 1 punkt ECTS.
Student we własnym zakresie winien znaleźć instytucję lub placówkę, w której mógłby odbywać praktykę ciągłą, jak również opiekuna praktyk, który nieodpłatnie podjąłby się tej funkcji.
Zgodnie z zarządzeniem Rektora UMK Uczelnia nie pokrywa żadnych kosztów związanych z organizacją praktyk ciągłych.
Student odbywający praktyki zobowiązany jest do opłacenia składek z tytułu ubezpieczenia od następstw nieszczęśliwych wypadków i odpowiedzialności cywilnej.
Praktyki ciągłe - trwają łącznie cztery tygodnie. Praktyka może być odbywana w cyklu ciągłym dwutygodniowym lub jednotygodniowym. Praktyki winny odbywać się w przerwach międzysemestralnych. Rozpoczęcie praktyki powinno nastąpić nie wcześniej niż po 2 semestrze i zakończyć po piątym semestrze.
Cele praktyk ciągłych:
1. Poznanie pracy różnych typów placówek resocjalizacyjnych, edukacyjnych, opiekuńczych, wychowawczych, terapeutycznych, a w szczególności tych, w których absolwenci mogą znaleźć zatrudnienie; poznanie specyfiki pracy na letnich turnusach specjalistycznych.
Praktyka:
2. Ma umożliwić Studentowi obserwację pracy placówki i zdobycie informacji o działalności placówki oraz innych form resocjalizacji osób niedostosowanych społecznie.
3. Ma umożliwić Studentowi konfrontację zdobywanej w trakcie studiów wiedzy teoretycznej z rzeczywistością praktyczną, tzn. przekład teorii na język praktyki.
4. Ma umożliwić Studentowi poznanie podopiecznych placówki, organizacji, służyć kształtowaniu właściwych postaw wobec osób potrzebujących wsparcia w rozwoju i społecznym funkcjonowaniu.
18