miała również stosunkowo niewielka odległość punktów od istniejącego sze-rokoprzestrzennego wykopu. Palisada i wykop pod budowę zostały wykonane 2 lata wcześniej, jednakże punkty znajdować się miały praktycznie na granicy strefy jego ciągłego oddziaływania. Z tego względu lokalizację punktów, wymiary płyty betonowej i głębokość jej wylania skonsultowano ze specjalistami z zakresu geotechniki - aby skrócić czas i zminimalizować ewentualny wpływ odprężania gruntu, osiadania płyty i wykluczyć wpływ wykopu na znaki (ich przemieszczanie się). Po rozpoznaniu parametrów geotechnicznych gruntu i warunków terenowych zarówno lokalizacja punktów, jak i sposób ich stabilizacji zostały przez nich zaakceptowane. Tak bliska lokalizacja punktów od istniejącego wykopu wynikała również z praw do dysponowania terenem i samej możliwości ich umieszczenia [Deska, 2013]. Przyjęto również, iż mogą być one później wykorzystane jako osnowa realizacyjna - w momencie kiedy inwestycja będzie kontynuowana.
Jesienią 2009 roku wykonano stabilizację punktów: wylano podziemne płyty betonowe i osadzono w nich centry z blachy nierdzewnej, osadzono też zabezpieczenia w postaci studni teleskopowych z włazami, ułożono płyty betonowe pod nogi statywów i wykonano bariery drewniane (4x4x4 m) na palach. Szkic przedstawiający sposób stabilizacji punktów sieci i ich zabezpieczenia (rysunek 2.3), centr znaku z okręgiem o średnicy 1 mm wykorzystywanym do centrowania (rysunek 2.4), studnię zabezpieczającą (rysunek 2.5) oraz widok ogólny na jedno ze stanowisk przedstawiono na kolejnych rysunkach (rys. 2.6 - 2.7).
Rysunek 2.3 Szkic przedstawiający sposób stabilizacji punktów.
Źródło: [Kunasz, 2012].
17