1935182557

7

Ćwicz. MEN 06 Pomiar indukcyjności i pojemności...

2.2. Metoda trzech woltomierzy

Metoda polega na pomiarze trzech napięć (rys. 3): napięcia zasilającego układ (Ui), napięcia na rezystancji wzorcowej (U₂) oraz napięcia na zaciskach badanej impedancji (U₃). W pierwotnym wydaniu tej metody potrzebne były do pomiaru trzy woltomierze elektromagnetyczne włączone na stałe do układu pomiarowego.

Współcześnie metoda może być realizowana przy użyciu jednego tylko woltomierza cyfrowego przełączanego między odpowiednimi punktami obwodu. Z dobrym przybliżeniem można założyć, że zmiana położenia tego woltomierza nie zmienia rozkładu napięć i rozpływu prądów w układzie.

Wyznaczanie parametrów schematu zastępczego cewki powietrznej metodą trzech woltomierzy

W punkcie tym badana jest ta sama cewka powietrzna co poprzednio. Schemat układu pomiarowego przedstawiony jest na rysunku 3. W szereg z badaną impedancją Z_x (R_x, L_x) włączona jest rezystancja wzorcowa R_w. Mierzone są trzy napięcia: Uj, U₂, U₃ wskazane na rysunku 3.

AT - autotransformator laboratoryjny

R_z = 5 kQ (opornik dekadowy typu OK 10x1 kQ)

W - wyłącznik trójbiegunowy

Rw = 2 kQ (opornik dekadowy typu OK 10x1 kQ)

V - woltomierz cyfrowy dowolnego typu (nastawić tryb pracy AC)

R_x, L_x - parametry schematu zastępczego cewki badanej

Przebieg pomiarów

1.    Przyłącz woltomierz V do zacisków wyłącznika W (pomiar napięcia UO

2.    Zamknij wyłącznik W i przy pomocy autotransformatora AT nastaw jedną z wartości napięcia Ui podaną w Tablicy 3.

3.    Przełącz następnie woltomierz do pozostałych punktów obwodu w celu pomiaru napięć U₂, U₃.