W czasie studiów na wydziale zaocznym Wiedzy o Teatrze byłam słuchaczką wykładów, prowadzonych przez Lecha Sliwonika. o historii teatru studenckiego. Dzieje ruchu, ludzie go tworzący, niepowtarzalna atmosfera tamtych wydarzeń wzbudziły we mnie ogromne zainteresowanie. Postanowiłam dowiedzieć się, jak ów czas wygłądał w moim rodzinnym mieście. Był i drugi powód tego postanowienia: Lublin nazywany jest często „zagłębiem ruchu teatralnego”, nic zatem dziwnego, że niejako same nasuwały się pytania o początki i przyczyny tak bujnego rozwoju życia teatralnego. W mojej pracy magisterskiej, poświęconej Studenckiej Wiośnie Teatralnej, starałam się znaleźć przynajmniej częściową odpowiedź.
Strukturę podstawowej części pracy (rozdział drugi) wzorowałam na książce „Studenckie festiwale teatralne w Polsce”, której poszczególne rozdziały opracowywali: Anita Czarnowska. Andrzej Domagalski i Tomasz Magowski.1 Zapożyczyłam od nich podział na część opisową i dokumentacyjną oraz poszczególne cząstki (elementy), według których porządkowałam dokumentację Wiosny. Autorzy książki szczegółowo opisali pięć imprez, w tym Konfrontacje Młodego Teatru - festiwal, który był organizowany w Lublinie w latach 1976 - 1981.' Natomiast wcześniejszej Studenckiej Wiośnie Teatralnej Anita Czarnowska poświęciła w rozdziale „Tytułem wstępu” zaledwie dwie strony.' Dlatego swoją rozprawę traktuję, jako dopełnienie historii studenckich festiwali teatralnych o „brakujące ogniwo”.
W czasie zbierania materiałów do pracy napotkałam na wiele trudności. Już samo odszukanie dokumentów, dzięki którym można stworzyć w miarę pełną monografię imprezy było zadaniem czasochłonnym i skomplikowanym. Później okazało się. że w dokumentacji panuje straszny bałagan, wynikający po trosze z pośpiechu, ale też z niedbalstwa organizatorów. Weryfikacja danych, korekta błędów, rekonstrukcja przebiegu kolejnych edycji, coraz bardziej rozbudowanej i często zmieniającej profil, imprezy stanowiły długotrwały proces przygotowawczy do napisania tej pracy. Dlatego chciałabym bardzo podziękować pani Barbarze Michałowskiej-Rozhin za rozmowę i udostępnione mi materiały. Wdzięczna jestem również, panu Andrzejowi Rozhinowi oraz innym „gongowcom”: Elżbiecie Orzechowskiej, Danucie Kowalskiej-Bryk, Annie Niezabitowskiej-Skoczkowskiej i Leszkowi Nieoczymowi za zgodę na wywiady, które wyjaśniły wiele kwestii i wzbogaciły moją pracę.
“Studenckie festiwale teatralne w Polsce", A. Czarnowska, A. Domagalski. T. Magowski, Kraków 1987;
’ Pozostałe festiwale to: Międzynarodowy Festiwal Teatrów Studenckich we Wrocławiu (1967
- 1981), Łódzkie Spotkania Teatralne (1964 - 1979), Krakowskie Reminiscencje Teatralne (1975 - 1987), Festiwale Teatrów Debiutujących START (1970 - 1987):
■’ Fragment poświęcony Studenckiej Wiośnie Teatralnej zawiera kilka nieścisłości i błędów np. autorka podaje, źe w czasie VIII SWT zespoły współpracowały ze sobą i dyskutowały przez 10 dni. Tymczasem VIII Wiosna trwała od 15.05. do 19.05. Nieprawdą jest również, że w 1973 po raz pierwszy zaproszono teatr zagraniczny, gdyż już na II SWT (1967) gościł Akademicki Teatr Uniwersytetu im. Kossutha z Węgier; grupy z zagranicy występowały także w czasie III (1968) i V (1970) Wiosny. A. Czarnowska napisała: "IX Lubelska Wiosna Teatralna - i następne
- znów miała charakter warsztatowy”. IX Wiosna Teatralna była ostatnią edycją festiwalu.