1950083187

Nauka i Edukacja \

Systemy zapewnienia jakości kształcenia w uczelniach wyższych

System jakości kształcenia w Wojskowej Akademii Technicznej

Cechą prawidłowego rozwoju szkolnictwa wyższego w Polsce - podobnie jak i w innych krajach - jest dążenie do zapewnienia wysokiego poziomu studiów i zdobywania przez ich absolwentów właściwych kwalifikacji oraz umiejętności.

Realia gospodarki rynkowej zaczęły działać nie tylko w gospodarce, ale również w obszarze szkolnictwa wyższego. Powstało wiele uczelni zarówno publicznych, jak i niepublicznych, a wraz z nimi zwiększyła się konkurencja w obszarze szkolnictwa wyższego. Posiadając stosowne uprawnienia i autonomię w tym zakresie, uczelnie wyższe stale rozszerzają ofertę edukacyjną o nowe kierunki studiów i specjalności spełniające wymagania rynku pracy. Ponadto z uwagi na uwarunkowania demograficzne (niż) uczelnie zostały zmuszone do zwiększania swoich starań w „przyciąganiu” do siebie jak największej liczby absolwentów szkół średnich poprzez coraz bardziej wyrafinowane działania promocyjne i marketingowe. Niestety, nie zawsze działania te idą w parze z zapewnieniem wysokiej jakości proponowanych studiów.

W praktyce jakość w uczelni odnosi się do: kształcenia, badań naukowych, kierowania i zarządzania, rozwoju i infrastruktury, pozyskiwania funduszy, kreowania wizerunku. W miarę jak coraz większą wagę przykłada się do autonomii uczelni, wzrasta również nacisk na opracowywanie i wdrażanie struktur, narzędzi i procedur mających na celu zapewnienie wysokiej jakości. Odpowiedzialność za zapewnienie jakości spoczywa przede wszystkim na samej uczelni poprzez jej wewnętrzny system zapewnienia jakości.

Wewnętrzny system zapewnienia jakości obejmuje wszelkie procedury opracowane w celu za-diów i kwalifikacji absolwentów jest zgodna z kryteriami określonymi wewnętrznie. Zewnętrzna ocena jakości kształcenia jest przeprowadzana przez agencje akredytacyjne, a jej celem jest dostarczenie informacji zainteresowanym podmiotom i instytucjom do określania i egzekwowania wskaźników jakości kształcenia. Można zatem przyjąć, że głównym celem oceny jakości jest orzeczenie o osiąganym poziomie kształcenia poprzez porównanie osiągnięć uczelni z określonymi uprzednio standardami i wymogami prawa.

System zapewnienia jakości kształcenia w europejskim i krajowym obszarze szkolnictwa wyższego

Zapewnienie wysokiej jakości kształcenia stanowi jeden z filarów Europejskiego Obszaru Szkolnictwa Wyższego, a współdziałanie na forum europejskim w tym zakresie jest obecnie jednym z priorytetowych celów, co podkreślono m.in. w Komunikacie berlińskim z konferencji ministrów właściwych ds. szkolnictwa wyższego państw UE we wrześniu 2003 r. Ministrowie podjęli zobowiązanie, że w każdym kraju stworzony zostanie system zapewnienia jakości, w którym: zostanie zdefiniowany zakres kompetencji wszystkich zaangażowanych instytucji: będzie dokonywana - z udziałem studentów - ocena (wewnętrzna i zewnętrzna) programów lub instytucji (uczelni), a jej wyniki będą publikowane; zostanie wprowadzony system akredytacji lub podobne procedury.

W zakresie zapewnienia jakości kształcenia panuje zgoda co do potrzeby istnienia „europejskiej platformy porozumienia” w sprawach jakości kształcenia. Początkowo zakładano, że funkcję takiej platformy mogłaby spełniać utworzona w 2000 r. Euro-pean Network Quality Ensurance (ENQA), będąca porozumieniem (siecią) działających w poszczególnych krajach europejskich agencji zajmujących się zagadnieniami jakości kształcenia, w szczególności sprawami akredytacji. ENQA jest organem posiadającym kompetencje europejskiej komisji ds. jakości, oceniającej uczelnie we wszystkich krajach Wspólnoty Europejskiej (WE). Koncepcja ta nie znalazła jednak szerszego poparcia. W czerwcu 2003 r. na forum europejskim utworzono European Consortium