3
Zakład Inżynierii Środowiska Wydział Chemii UG - Ćwiczenia Laboratoryjne z Inżynierii Środowiska
Ćwiczenie nr 1 Mechaniczne oczyszczanie ścieków
zawiesiny ogólne |
+ |
substancje _ rozpuszczone |
sucha pozostałość |
_ |
_ |
„_ | |
zawiesiny |
pozostałość | ||
mineralne |
po prażeniu | ||
+ |
+ |
+ | |
zawiesiny |
substancje = |
strata | |
lotne |
rozpuszczone lotne |
przy prażeniu |
Rys. 2. Schemat współzależności pomiędzy zawiesinami, suchą pozostałością a substancjami rozpuszczonym [4]
W ściekach miejskich 60 - 65% ogólnej ilości zawiesin stanowią zawiesiny łatwo opadające. Objętość ich waha się w granicach 2-10 cm3 osadu na dm3 ścieków. Znacznie wyższe wahania ilości zawiesin występują w ściekach przemysłowych.
Oznaczanie ilości i składu zawiesin w ściekach ma duże znaczenie podczas wyboru technologii oczyszczania oraz przy określaniu wpływu ścieków surowych i oczyszczonych na odbiornik ścieków. Zawiesiny zawarte w ściekach po wprowadzeniu do wód powierzchniowych powodują powstawanie osadów dennych. Stanowią one wtórne zanieczyszczenie odbiornika, zużywają tlen, co może spowodować powstawanie warunków anaerobowych oraz wywierają ujemny wpływ na właściwości organoleptyczne wody. Z tych względów zawiesiny powinny być usuwane przed odprowadzeniem ścieków do naturalnych zbiorników wodnych [4-6]. Dopuszczalne ilości zawiesin w ściekach odprowadzanych do wód lub do ziemi regulują przepisy prawne.
Zasada oznaczania zawartości zawiesin ogólnych polega na przesączeniu określonej objętości dokładnie wymieszanej próbki ścieków (np. 250 cm3) przez ilościowy sączek bibułowy. Zawiesinę wraz z sączkiem suszy się do stałej masy w 105°C i waży. Zawartość oblicza się z różnicy mas sączka z zawiesiną i bez, a następnie wynik zawartości zawiesin ogólnych przedstawia się w mg/dm3 ścieków lub wody.
Wykorzystywane do oznaczenia ilościowe sączki bibułowe, należy przygotować i zważyć. W tym celu sączki należy umieścić w naczyńku wagowym, wstawić do suszarki i suszyć przez 1 godzinę w 105°C. Po ostudzeniu w eksykatorze do temperatury pokojowej sączki waży się. Tak przygotowane sączki należy przemyć wodą dejonizowaną, powtórnie wysuszyć w 105°C i po ostudzeniu zważyć.
Zasada oznaczania zawiesin ogólnych metodą fotometryczną polega na pomiarze stopnia rozproszenia wiązki światła przechodzącej przez analizowaną próbę ścieków. Pomiar wykonuje się w kuwecie kwarcowej o pojemności 25 cm3 przy długości fali X=810 nm. Prób^ odniesienia stanowi woda dejonizowana. Dość zawiesin ogólnych wyrażana jest w mg/dm3 ścieków (wody).