<17.
Promieniowanie lampy przechodzi przez ciało pacjenta i jest po drugiej stronie mierzone przez detektory. Obserwowane zmniejszenie natężenia promieniowania zależy od stopnia jego pochłaniania w tkankach. Dla uzyskania obrazu rentgenowskiego istotne jest, że różne tkanki pochłaniają promieniowanie w różnym stopniu. Przedstawiając w formie obrazu natężenie promieniowania, które przeszło przez ciało pacjenta w różnych miejscach otrzymujemy cienie narządów wewnętrznych, szczególnie widoczne wtedy, gdy narządy te bardzo silnie pochłaniają promieniowanie (kości).
Rysunek 29.
Na zdjęciu rentgenowskim widać cienie narządów, które pochłaniają promienie X
Stopień pochłaniania promieniowania rentgenowskiego określa tzw. skala Hounsfielda pokazana na rysunku 29. Warto zauważyć, że skala ta rozciąga się od wartości -1000 jednostek Hounsfielda (dla powietrza) do +1000 jednostek Hounsfielda (dla kości). Na zdjęciach rentgenowskich skala bywa jeszcze szersza, bo bywają na nim ujawniane także obiekty metalowe, których zdolność pochłaniania sięga nawet 4000 jednostek Hounsfielda (Rys. 30)
Rysunek 30.
Zdjęcie rentgenowskie uwidaczniające pocisk tkwiący w czaszce rannego żołnierza sięga skalą do 4000 jednostek Hounsfielda. Silnie pochłaniają promieniowanie także metalowe plomby lub korony na zębach
Zakładając, że detektory mierzą promieniowanie w sposób zapewniający określenie nawet pojedynczych jednostek Hounsfielda (a są aparaty zdolne do mierzenia ułamkowych wartości w tej skali!), na zdjęciu rentge-
%
KAPITAŁ LUDZKI