2048738648

_Udział jasmonianów w procesach fizjologicznych roślin_

3.7. Regulacja innych procesów rozwojowych i wzrostowych

Kwas jasmonowy indukuje powstawanie bulw u Helianthus tuberosus, Solanum tuberosus i Dioscorea batatas. Ponadto zwiększa masę bulw, co jest wynikiem powiększania się objętości komórek. Fitohormon ten stymuluje proces mitozy i tworzenie się mikrokalusa z izolowanych protoplastów. W doświadczeniach z ziemniakami dowiedziono, że kwas jasmonowy hamuje wzrost korzeni, ale indukuje powstawanie korzeni bocznych oraz wpływa na zwiększenie ich liczby i średnicy. Stwierdzono, że powoduje on wydłużanie pędów i ma pozytywny wpływ na rozwój systemu korzeniowego roślin uzyskanych z merystemów Solanum tuberosum [2, 10].

Zarówno kwas jasmonowy, jak i jasmonian metylu hamują wzrost kalusa Oryza sativa, Medicago sativa oraz Glycine max. Ester metylowy kwasu jasmonowego spowalnia indukcję procesu różnicowania somatycznego zarodków Medicago sativa i przeciwdziała formowaniu i regeneracji kalusa uzyskanego ze słupków Oryza sativa [1, 14, 18].

4. Regulacja procesów metabolicznych roślin

4.1. Udział jasmonianów w mikoryzie

Mikoryza arbuskulama (AM) jest najczęstszym rodzajem mikoryzy. Jest ona tworzona między korzeniami ponad 80% gatunków roślin lądowych i grzybów z gromady Glomeromycota. Grzyb jest w stanie rosnąć w korze korzenia tworząc strzępki, które następnie różnicują się do silnie rozgałęzionych struktur - arbuskul. Są one odpowiedzialne za wymianę substancji odżywczych między rośliną i grzybem. Roślina dostarcza grzybowi węglowodanów, natomiast grzyb zaopatruje roślinę w fosforany i inne składniki mineralne z gleby. Dialog pomiędzy dwoma partnerami symbiotycznymi i niektóre procesy w tej interakcji zachodzą za pośrednictwem fitohormonów. Badania pokazują, że traktowanie Avena sativum kwasem jasmonowym w niskich stężeniach stymuluje rozwój mikoryzy, jednak wyższa koncentracja tego fitohormonu znacznie zmniejsza zdolności mikoryzacyjne korzeni. To sugeruje, że wystąpienie mikoryzy jest zależne od stężenia kwasu jasmonowego. Homeostaza jasmonianów w roślinie kontroluje współdziałanie rośliny i grzybów. Ponadto, wyniki wskazują na podwyższone poziomy kwasu jasmonowego w korzeniach roślin mikoryzowych w stosunku do korzeni kontrolnych, niemiko-ryzowych. Wysokie stężenie kwasu jasmonowego występujące podczas mikoryzacji może zwiększać odporność tkanek wrażliwych na wtórne infekcje wywołane patogenami, suszę i stres osmotyczny. Jest to podobny efekt do tego wywoływanego przez niepatogenne Rhizobacteria, które wpływają na systemiczną odporność indukowaną (ISR) [19, 20],

15