242074187

- 53 -

Na nutę "Wsrod nocnej ciszy" wyśpiewali górnicy fedrunkowe perypetie :

A obersztsjger przi szoli wolo:

Moi hawiyrze fedronku mało!

Wroz ze sztajgrym pokrzykuję Do szoli nas postrkuja Wiecej fedrowac!

A przi befelusie nas pytali-Wielascie dzisio nafiedrowali?

Dziewiec wozow tego było,

By was dziwiec pieronów trefiło Dziesiąty mog-byc!

Idąc ze szychty, zwłaszcza kiedy jeszcze tramwaje nie jeździły, pokrzepiali sie górnicy w przydrożnych gospodach tzw. "Kapliczkach" w celu spłukania prochu węgłowego z płuc, tak bowiem tłumaczyli swym- małżonkom swój niekiedy przydługi pobyt w karczmie. Na karwinsko - orłowska nutę śpiewano wtedy:

Za sztyrnost dni po wypłacie, bywo dycki szlus,

Idzie Ludwik do Barbarę, pokreco mu fus.

Serwus Ludwik, jak sie rnosz? W jakim flecu robowosz?

Jo w Igo-rz-e na filorze, szak to dobrze znosz!

Podz wlyzmy do Barteczka splokac se proch płuc!

Bo mi moja staro rnowi, ze kuckom kuc! kuc!

U Barteczka sie zebrało więcy hawiyrzi,

A pod wieczór zaś żodyn z nich ni mog trefie do dwiyrzi!

0 tym pokrzepaniu przy szynkwasie mówi jeszcze dalsza piosenka? Jak idzie na szychtę - hawiyrz ku szynkwasu Nalyjcie mi płke - bo już ni mom czasu.

W przodku posiodali, na "śliwkę" se dali -Potym se zbywali, kiery strziknie dali.

Jak idzie ze szyrhty - hawiyrz ku. szynkwasu Nalyjcie mi achtlik - bo już ni mom czasu.

U hawiyrza w siyni, wisi tam helmisko,

Aby sie wiedziało, ze tam hawiyrz miyszko.

Oj, mamulko moja, mamuliczko raiła -Wegnym se hawiyrza, nie bydym robiła.

Hawiyrza¹ se wziyna, a robie musiała,

A jeszcze ku tymu helmiskym dostała.