2335501560

NIEZWYKŁY JUBILEUSZ

NIEZWYKŁY JUBILEUSZ

SZEŚĆDZIESIĄTEJ ROCZNICY DYPLOMU ABSOLWENTÓW POZNAŃSKIEJ UCZELNI TECHNICZNEJ

Stoją od lewej: M. Okupniak, M. Jankowski, M. Galkiewicz, S. Makne, O. Mueller, J. Postawa, F. Dembecki. J. Engler, J. Czarnecki.

W dniu 8 września 2010 roku odbyt się zjazd z okazji 60 rocznicy ukończenia studiów przez absolwentów Wydziatu Mechanicznego Szkoty Inżynierskiej, poprzedniczki Politechniki Poznańskiej.

Dla ówczesnej uczelni technicznej byt to rocznik szczególny, gdyż niektórzy spośród jego absolwentów wnieśli duży wkład w rozwój uczelni, podniesienie jej rangi naukowej i budowanie jej wizerunku. Spośród 85 jego studentów - 9 osób zostało nauczycielami akademickimi Szkoty Inżynierskiej i kolejno Politechniki Poznańskiej.

Byli to (w porządku alfabetycznym):

Juliusz Bratborski, doc. drinż. (1927-1972, w uczelni 1949-1972): Jerzy Czarnecki doc. dr inż. (ur. 1921, w uczelni od 1956-1990 i dalej po przejściu na emeryturę jeszcze przez trzy lata): Ferdynand Dembecki, prof. dr inż. (ur. 1927, w PP od 1955, pracuje nadal, choć w 1998 przeszedł na emeryturę): Tadeusz Rut, prof. dr inż. (ur. 1925, w uczelni od 1950, z przerwami do 1976): Janusz Schmidt, doc. dr inż. (1926-2002, w uczelni od 1950-1990); Eugeniusz Wall doc. dr inż. (1920-1970, w uczelni od 1955 do przejścia na emeryturę); Bolesław Wojciechowicz prof. dr hab. inż. (ur. 1927, w uczelni od 1950 i nadal po przejściu na emeryturę do roku 2000).

Prócz wymienionych, dwaj inni byli przez pewien czas pomocniczymi nauczycielami akademickimi w uczelni: Adolf Antonkiewicz, mgr inż. (ur. 1914), oraz Kazimierz Stanek, mgr inż. (ur. 1907, przedwojenny kapitan WP).

Niektórzy spośród nich tuż po zakończeniu II wojny światowej (1946-1947) wstąpili do Studium Przygotowawczego SI (potocznie zwanego rokiem wstępnym). Dawało ono absolwentom uprawnienia maturalne przy kontynuowaniu kształcenia w uczelni technicznej. Dalej studiowali oni w SI w latach 1947-1950, gdzie uzyskali dyplom inżynierski. Większość kontynuowała studia magisterskie, początkowo kilku w Politechnice Warszawskiej, od 1955 roku, odkąd było to możliwe, w Politechnice Poznańskiej. Później niektórzy zdobywali stopnie i tytuły naukowe.

Wielu z nich pełniło kierownicze funkcje w uczelni. Od rozpoczęcia pracy w uczelni, aż do osiągnięcia najwyższych stanowisk sprawował je B. Wojciechowicz. Był wieloletnim rektorem PP (1972-1981), wcześnie prorektorem. Otrzymał godność doktora honoris causa dwu uczelni krajowych (w tym PP) i jednej zagranicznej. Został też laureatem wielu nagród naukowych, branżowych. regionalnych, technicznych. Spośród tego rocznika wywodzili się: prorektor (J. Czarnecki), prodziekan (F Dembecki), dyrektorzy instytutów, kierownicy katedr, zakładów i laboratoriów.

Wielu absolwentów pełniło znaczące funkcje w przemyśle, jego zapleczu naukowo-badawczym, w fabrykach, biurach projektów w biurach konstrukcyjnych, również w handlu zagranicznym, przynosząc chlubę swojej uczelni, która ich wykształciła. Poza głównym, zawodowym nurtem pracy, występowało też zagadnie-

8 I GLOS politechnik: PAŹDZIERNIK 2010