2525392733

LISTOPAD PRZEGLĄD TELETECHNICZNY, 1938 R.. ZESZYT 11. 329

wym, jak i jakościowym. Przed uruchomieniem kabla, między Warszawą i Łodzią istniało tylko sześć obwodów napowietrznych, a czas oczekiwania na rozmowę dochodził niejednokrotnie do kilku godzin. Po wybudowaniu kabla uruchomiono odrazu 17 obwodów, wskutek czego czas oczekiwania spadł do 5-10 minut.

Poza Łodzią szereg mniejszych miast i miasteczek, (Błonie, Sochaczew, Łowicz, Głowno, Stryków), otrzymało dogodne połączenia kablowe zarówno z Warszawą i Łodzią, jak i między sobą.

Należy podkreślić trudności, jakie musiano zwalczyć przy budowie tego pierwszego w Polsce kabla międzymiastowego. Trzeba było rozbudować przemysł kablowy oraz wyszkolić specjalistów zarówno w dziedzinie fabrykacji kabli, jak i w dziedzinie budowy linii dalekosiężnych. Z początku musiano korzystać z pomocy i rad fachowców zagranicznych (angielskich przy fabrykacji kabli i czeskich przy budowie linii). Pomoc ta nie trwała jednak długo i już po kilku miesiącach roboty były prowadzone siłami prawie wyłącznie polskimi.

W dniu 12 lipca 1930 r. z tymi samymi firmami,¹) które budowały odcinek Warszawa-Łódź, zostały podpisane umowy na budowę dalszych odcinków magistrali Warszawa—Cieszyn z odgałęzieniami. Umowy z kablowniami oraz z firmami Polskie Zakłady Siemens (dostawa cewek) i Standard Electric Company w Polsce (dostawa urządzeń wzmacniakowych) zostały zawarte na warunkach kredytu towarowego. Za dostarczone materiały firmy otrzymały zapłatę w ratach kwartalnych, w ciągu sześciu lat od ukończenia budowy.

Przewidziany umowami na lipiec 1932 r. termin ukończenia budowy został dotrzymany.

Połączenie z kablem czechosłowackim miało miejsce w Cieszynie; z kablem niemieckim łączy się nasz kabel w Rudzie Śląskiej.

Stacje wzmacniakowe znajdują się w: ^Warszawie, 2) Łowiczu, 3) Łodzi, 4) Piotrkowie, 5) Częstochowie, 6) Mysłowicach, 7) Bielsku, 8) Krakowie. Stacją nadgraniczną sąsiedzką po stronie czechosłowackiej był Przybór (Pribor), po stronie niemieckiej — Koźle (Cosel). Do miejscowości w których znajdują się stacje wzmacniakowe wprowadzone są wszystkie żyły kabla; inne miasta leżące na trasie magistrali, włączone są do kabla dalekosiężnego za pomocą t. zw. kabli doprowadzających; niektóre miejscowości leżące w pobliżu trasy kabla dołączone są za pomocą linii napowietrznych.

Poniższa tabelka podaje długości odcinków wzmacniakowych i ilość czwórek w kablach na poszczególnych odcinkach.

Tabela 1.

Nazwa odcinka	Długość w km.	Ilość czwórek
Warszawa — Łowicz	79.870	81 i 1 para dla radia
Łowicz — Łódź Łódź — Piotrków	56,220 52.720	70 i 1 para dla radia
Piotrków — Częstochowa Częstochowa — Mysłowice Mysłowice — Bielsko	94,640 79,840 57,680	1 68 i 1 para dla radia
Bielsko — Cieszyn	33,600	i 57 i........
Mysłowice — Kraków	69,220	56 i........
Mysłowice — Ruda Śląska	26,180	25 i 1 czwórka dla radia

Przy ustalaniu ilości czwórek w kablach magistrali Warszawa—Cieszyn przyjęte były następujące założenia:

1.    Normalne obciążenie obwodu kablowego nie powinno przekraczać: w ruchu wewnętrznym — 100 jednostek na dobę, w ruchu zagranicznym — 80 jednostek na dobę.

2.    Kabel winien zawierać rezerwę na pokrycie przyrostu rozmów w ciągu 10 lat, przy czym zakładano na przewodach wewnętrznych kl. I-ej — potrojenie ilości rozmów, kl. Ii-ej—podwojenie, kl. III-ej — bez zmiany lub wzrost o 50%; na przewodach zagranicznych—podwojenie ilości rozmów.

Do budowy magistrali użyty został oboło-wiony kabel opancerzony z izolacją powietrzno papierową o średnicach żył 0,9 i 1,3 mm. Grubość ścianki powłoki ołowianej wynosi 3 mm. Opancerzenie składa się z dwuch nawiniętych spiralnie wstąg stalowych o grubości 0,9 mm. każda. W miejscowościach narażonych na osiadanie lub osuwanie się ziemi (tereny kopalniane w zagłębiu śląskim i dąbrowskim) ułożono kabel w opancerzeniu z drutów stalowych, które lepiej zabezpieczają żyły miedziane przed siłami rozciągającymi i zginającymi, jakie mogą powstać w kablu przy osiadaniu ziemi.

Kabel był dostarczony na miejsce budowy w odcinkach około 230 m.

Para radiowa na całej swej długości jest owinięta ekranem ze staniolu który zabezpiecza obwód radiowy od zakłóceń, jakie mogłyby powstać od rozmów prowadzonych na obwodach leżących w pobliżu pary radiowej.

Czwórki, z których składa się ośrodek kabla skręcone są z dwóch par w ten sposób, że umożliwione jest łatwe tworzenie obwodów pochodnych (t. zw. skręt Dieselhorst-Martina), czyli prowadzenie na jednej czwórce trzech rozmów. Na odcinku naprz. Warszawa-Łódź można by więc jednocześnie prowadzić (poza transmisją radiową) 81 X3=243 rozmowy. W rzeczywistości ilość możliwych rozmów jednoczesnych jest mniejsza, gdyż połączenia długie (ponad 1 000 km.) wymagają t. zw. obwodów czteroprzewodowych, t. j. pod jedną rozmowę zajmują całą czwórkę.

Kabel na odcinkach międzymiastowych został ułożony w poboczach szos, na głębokości około 80 cm. Większych trudności przy robotach ziemnych nie napotykano. Jedynie na niektórych odcinkach Zagłębia Dąbrowskiego i Górnego Śląska natrafiono na skały, poza tym przeważnie

1

W międzyczasie pows»ała czwarta wytwórnia kabli w Ożarowic pod Warszawą pod firmą,,Polskie Fabryki Kabli i Walcownie Miedzi". Wytwórnia ta uczes niczyła również w dostawie kabli, otrzymując V# całej zamówionej ilości.