I miejsce na Jarmarkach Opatowskich w 1986 i 1987 roku;
I miejsce na Przeglądzie Zespołów w Chełmie w 1986 roku;
II miejsce w Przeworsku na Przeglądzie Zaspołów Szkolnych w 1985 r.
Powyższe sukcesy przyczyniły się do zakwalifikowania zespołu na wyjazd
do Warszawy 1 maja 1986 r. na koncert w Ministerstwie Rolnictwa oraz do udziału w 1-majowym pochodzie obok pracowników rolnictwa, a także na tygodniowe tournee po Ukrainie i NRD.
Powróciła do zespołu żywiołowość oraz barwa, dzięki wymianie strojów rzeszowskich /również dla chóru/, lubelskich, szlacheckich i zakup po raz pierwszy kompletów strojów Księstwa Warszawskiego. Dla potrzeb kapeli zakupiono perkusję, akordeony, pianino.
Pieniądze na w/w zakupy pochodziły z dotacji Urzędu Miasta Tarnobrzega, nagród i należności za okolicznościowe koncerty dla zakładów pracy. Od 1984 r. zespół pobierał opłaty za występy "na zamówienie", co pozwalało na pokrycie drobnych wydatków, jak naprawy strojów czy nagrody dla kapeli. W tym czasie nagrano dwukrotnie podkład muzyczny na taśmę, by umożliwić koncertowanie bez kapeli oraz program dla TV Kraków.
Do programu włączono ze względu na wymogi komisji w Przeworsku obrzędy lasowiackic, jak: "Okrężne" - za co zespół otrzymał najwyższą nagrodę /10 lys. zł w 1985 r./oraz "Lasowiackie zapusty" i "Zbieranie prosa". Znowu prasa regionalna i krajowa /Gromada - Rolnik Polski/ zaczęła pisać o "Dzi-kowianach" pozytywnie.
Po 1 wrześniu 1989 r. ze względu na przemiany społeczno-gospodarcze w kraju, zamówienia na koncerty spadły i rola zespołu ponownie ograniczyła się do obsługi imprez szkolnych i z rzadka na zaproszenie.
Przez cały okres działalności ZPiT "Dzikowianie" opiekunowie prowadzili rejestr koncertów. Koncerty odbywały się tylko w ciągu roku szkolnego.
Faktyczne sezony koncertowe to: maj - czerwiec, wrzesień-październik i z reguł)’ sobota-niedziela. Stąd duże trudności dla szkoły stanowiły wolne soboty po 1980 r., gdyż specjalnie dla młodzieży z internatu należało zabezpieczać dodatkowo posiłki w stołówce. Bywało tak, że koncertowano w sobotę i niedzielę, ale w różnych miejscowościach.
W latach sześćdziesiątych wykonano na potrzeby zespołu skrzynie drewniane i kosze bieliźniarki do przewożenia strojów. Były bardzo ciężkie, solidne i służą do dzisiaj. Ułatwia to transport strojów, ich staranne przygotowanie i rozliczanie każdego elementu. Należy pamiętać, że na koncerty zabierano każdorazowo ponad 1 (K) kompletów strojów.
-40-