KINEZYTERAPIA
1. Informacje o przedmiocie (zajęciach), jednostce koordynującej przedmiot, osobie prowadzącej
1.1. Nazwa przedmiotu (zajęć): Kinezyterapia
1.2. Forma przedmiotu: Wykłady, ćwiczenia
1.3. Przedmiot wprowadzający (poprzedzający): Kinezjologia
1.4. Instytut/ Zakład/Katedra koordynująca przedmiot (zajęcia): Zakład Fizjoterapii
1.5. Kierunek kształcenia: Fizjoterapia
1.6. Liczba godzin zajęć przewidziana planem studiów:
stacjonarnych: 60 godzin wykładów + 150 godzin ćwiczeń niestacjonarnych: 40 godzin wykładów +110 godzin ćwiczeń 1.7.Szacowany przez nauczyciela nakład pracy studenta niezbędny do osiągnięcia zakładanych efektów kształcenia (określony w godzinach):
250 godzin
1.8. Liczba punktów ECTS: 9
1.9. Osoba prowadząca przedmiot (zajęcia): dr n. med. Jerzy Samusik, mgr Jarosław Karasewicz, mgr M. Wojciuk
1.10. Osoba koordynująca przedmiot (zajęcia): dr n. med. Jerzy Samusik
2. Cel zajęć, efekty kształcenia oraz sposób ich weryfikacji
2.1. Cel zajęć: - zapoznanie z miejscem kinezyterapii w procesie leczenia chorych,
- przedstawienie znaczenia stosowania ruchu jako środka leczniczego.
- nauczenie badania podmiotowego i przedmiotowego dla celów kinezyterapii z opanowaniem podstawowych metod diagnostycznych stosowanych w badaniu narządu ruchu,
- zapoznanie ze sposobami oceny postawy ciała i metodami korekcji poszczególnych wad,
- przyswojenie przez studentów systematyki i metodyki prowadzenia ćwiczeń usprawniających,
- zapoznanie ze wskazaniami i przeciwwskazaniami do prowadzenia kinezyterapii,
- zapoznanie z podstawami stosowania ćwiczeń i zabiegów z zakresu kinezyterapii stosowanych w schorzeniach poszczególnych układów i narządów,
- opanowanie techniki i metodyki wykonywania ćwiczeń leczniczych,
- zapoznanie z metodyką prowadzenia kinezyterapii w warunkach szpitalnych i ambulatoryjnych,
- nauczenie opracowywania programu usprawniania w zależności od przebiegu choroby pacjenta,
- opanowanie metodyki ćwiczeń w różnych grupach wiekowych.
2.2. Efekty kształcenia po zakończonym kursie - w zakresie:
A. Wiedzy:
1) charakteryzuje miejsce kinezyterapii w procesie leczenia chorych,
2) objaśnia znaczenie stosowania ruchu jako środka leczniczego.
3) opisuje badanie podmiotowe i przedmiotowe dla celów kinezyterapii oraz podstawowe metody diagnostyczne stosowane w badaniu narządu ruchu,
4) wskazuje sposoby oceny postawy ciała i metody korekcji poszczególnych wad,