222
KRONIKA
mamy stosunkowo dobrą młodą kadrę marksistowską.” (A. Schaff, s. 220-221). „Dużo znajomych. (...) Polska, zdaje się, ma istotnie teraz bardzo dobrą pozycję w świecie intelektualnym (...). Granica kultur zarysowała się nie na linii Odry, ale całkiem gdzie indziej” (S. Ossowski, s. 533-534).
Z. Jordan, Kongres socjologów w Stresie. „Kultura” (Paryż) 1959, nr ll-s. 123-36, nr 12 - s. 161; Intymny portret uczonych. Korespondencja Marii i Stanisława Ossowskich. Warszawa 2002; S. Nowakowski, Trzeci Międzynarodowy Kongres Socjologiczny w Amsterdamie. „Problemy” 1956, nr 10, s. 748-9; S. Nowakowski, Socjologowie pracują nad aktualnymi problemami. Na marginesie Międzynarodowego Kongresu Socjologicznego. „Trybuna Ludu” 1956, nr 277, s. 4; O czym mówiono na Kongresie Socjologów w Amsterdamie. Wywiad „Expressu” [z J. Szczepańskim], Rozm. J. Silberbach. Łódź, „Expres Ilustrowany” 1956, nr 231, s. 3; S. Ossowski, O socjologii i przeobrażeniach współczesnego świata. Refleksje po kongresie amsterdamskim. „Przegląd Kulturalny” 1956, nr 40, s. 2, 7; A. Schaff, Polska na III Międzynarodowym Kongresie Socjologicznym. „Nauka Polska” 1956, nr 4, s. 217-223; J.J. Wiatr, Amsterdamski Kongres Socjologiczny. „Życie Warszawy” 1956, nr 220, s.3; J.J. Wiatr, Trzeci Światowy Kongres Socjologiczny. „Myśl Filozoficzna” 1956, nr 6, s. 215-233.
[9 IX-24 X]
We Francji przebywa 30 młodych pracowników nauki z Polski (nauki społeczne), a wśród nich też i socjologowie: Paweł Beylin, Jerzy Jedlicki, Jan Lutyński, Stefan Nowak i Jan Strzelecki. Stypendia ufundowało UNESCO, kierując się ideą potrzeby odbudowy stosunków pomiędzy uczonymi ze Wschodu i Zachodu w zakresie nauk społecznych. Uważano, że tradycje kontaktów kulturalnych Francji i Polski będą najlepszym pomostem do zapoczątkowania współpracy.
Stypendyści zwiedzili kraj i uczestniczyli w 3-tygodniowym seminarium naukowym na temat historycznych, socjologicznych i ekonomicznych aspektów pojęcia postępu (obradom przewodniczył m.in. Georges Friedmann).
J. Lutyński, Polsko-francuskie spotkanie. „Kultura i Społeczeństwo” 1957, nr 1, s. 258-269; A. Wyczański, Odnowienie stosunków naukowych z Francją w 1956 roku [w:] Nauka - między przeszłością a przyszłością. Warszawa 1995, s. 26-30.
[27 IX]
Sąd w Poznaniu, akceptując wniosek obrony, wyraził zgodę na powołanie socjologów jako biegłych w „procesie poznańskim”. Zaproszono profesorów Józefa Chałasińskiego z Warszawy i Tadeusza Szczurkiewicza z Poznania. Wkrótce powołano także, jako kolejnego biegłego, profesora Jana Szczepańskiego z Łodzi.
Poznański Czerwiec 1956. Poznań 1990, s. 127-128.